Droogte

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Ik ben het allemaal een beetje beu, kan je dat geloven? Al dat gehos van her naar der zonder enige planning, zonder enige lijn. Ik ben een van die verschrikkelijke miljoenen Vlaamse mensen die het te gepasten tijde ook allemaal niet meer weten."

Het boek speelt zich af in een niet nader genoemde stad (je denkt aan Gent, omdat Brusselmans daar nu eenmaal woont), waarvan de geografie en de ligging van bepaalde straten (met onbestaande karikaturale namen) blijkbaar constant veranderen, zodat het hoofdpersonage ook constant de weg moet vragen. Een Kafkaiaans universum, waarin die miljoenen gedeprimeerde Vlamingen maar zowat rondmodderen. Het zijn karikaturen, inderdaad, maar dan wel zéér herkenbare prototypes ervan.

De titel wijst niet op lichamelijke (lichaamsvochten spatten er genoeg in het rond) maar wel op een mentale droogte, een geestelijke woestijn. En moest je nu nog sympathie kunnen opbrengen voor het hoofdpersonage, dan zou het boek heel wat minder zwartgallig zijn. Fazio is een minkukel en Herman Brusselmans creëert voor hem dan ook, na 330 bladzijden zompig leesvoer, het open einde dat hem toekomt: alleen, werkloos, zonder vrouw, zonder huis, met nauwelijks geld, zonder vrienden…
Het zal de lezer duidelijk worden dat Herman Brusselmans nu eens niet de parodiërende schimptoer opgaat, maar een grimmige allegorie brengt rond spijtig genoeg maar àl te werkelijke en herkenbare toestanden. Hij bewijst tevens dat hij de goede pen bezit om dit op papier te zetten.