Liefdesdood

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Paul slaapt. Hij stelt zijn gedachten uit. Morgenochtend begint er een nieuwe dag met nieuwe kansen maar dan is gisteren inmiddels ver weg, dat eeuwige ontsnappen. Toen ze hem ontmoette dacht ze dat hij een talent had om gelukkig te zijn. Ze dacht dat hij een goede vader voor zijn kinderen zou worden. Ze dacht dat zijn manier van leven met wijsheid te maken had. "

Liefdesdood is een heel vreemde roman waar iets beklemmends en broeierigs vanuit gaat en die doet denken aan films van de Franse 'nouvelle vague'-regisseur Eric Rohmer. Alles wordt heel sober en afstandelijk doorgegeven, maar toch bevat het boek heel veel passie. Het heeft een heel tragische maar wel sterke openingsscène, namelijk de dood van een kind.
In dit adembenemend werk wil de auteur aantonen hoe vergankelijk alles is en hoe onomkeerbaar alles wordt net als je denkt dat alles omkeerbaar is geworden. Dit boek is doordrenkt van dood, dood in letterlijke zin maar ook, en vooral, in figuurlijke zin. Je kan het misschien zelfs zo stellen dat de dood van een kind de dood van de liefde tussen de ouders aan het licht brengt.

Oscar van den Boogaard heeft met Liefdesdood toch wel een krachttoer uitgehaald. Een flinterdun verhaal weet hij zodanig te bewerken dat het een Grieks drama wordt. Dat komt in de eerste plaats, vermoed ik, doordat van den Boogaard heel wat suggestieve kronkels inlast en de verbeelding van de lezer aan het werk zet. Zijn taalvirtuositeit zorgt er ook voor dat elk woord en elke zin onmisbaar zijn in het boek. Hij weet zijn personages ook voortdurend te herkneden zonder dat het gekunsteld overkomt, integendeel.
De labiliteit van zijn personages draagt bij tot de mysterieuze sfeer waar dit verhaal mee omsluierd is.