Gelezen door: Norbert De Meyer (139 boeken)
Ik moest even bijkomen na het lezen van deze verhalenturf voor ik er iets deftigs kon over verzinnen. Net als rode wijn, moest dit boek even chambreren. Verhalenbundels zijn veelal kantje boordje wat betreft kwaliteit, vorm en stijl. Deze verhalen zijn van het onrustige type. Enerverend zelfs hier en daar. Veel te proper en te afgestoft. Daar zijn de woordkeuze en het overvloedige gebruik van bijvoeglijke naamwoorden euvel aan. De intensiteit van deze laatste druipt van elke bladzijde.
Na een honderdtal pagina’s werkt het vermoeiend. Na meer dan vierhonderd pagina’s heb ik er schoon genoeg van. Wat niet wegneemt dat sommige verhalen elke kritiek makkelijk weerstaan. Ze liggen echter schaars gezaaid.
Ik hou niet van deze baldadige, voluptueuze zinsconstructies, van gesofistikeerde detailleringen, van enerverende opsommingen. Ik heb er niets op tegen dat de auteur mij op het verkeerde been zet, maar ik wil geenszins struikelen en uiteindelijk vallen. En ik wil nog wel eens glimlachen ook.
Misschien is dit een bundel om bij gelegenheid een verhaal uit te lezen. Dan mag je niet humeurig zijn en niet met andere muizenissen in het hoofd rondlopen, want elk ervan slorpt de volle aandacht op.
Dit is geen boek om zomaar aan een bloedheet strand mee rond te banjeren, of om op het nachtkastje te leggen, want de verkrampte verhaallijn, de opgefokte woordkeuze en de bijwijlen arrogante stijl zijn geen garantie voor een goede rust.
En toch blijft de twijfel sluimeren. Ik ben er nog lang niet uit. Deze wijn had een zure afdronk.
|
Reacties (0)Delen
|