Dagboek van een poes

Gelezen door: Ann Horckmans (259 boeken)

Citaat: "Een staart komt vaak van pas. Ik kan er vaasjes met bloemen mee van tafel vegen. Ik kan hem dik maken als iets me niet bevalt. Ik kan hem om mijn lichaam heen slaan als ik rust. De staart is ook een bron van vreugde. Mocht de lust tot spelen over me komen, dan is er altijd mijn staart om achteraan te zitten."

De wereld, gezien door de ogen van poes Poef. Dit erg dunne boekje schonk me waanzinnig veel leesplezier. Ongeveer elke zin bracht me aan het lachen. De stijl waarin het dagboek geschreven is, kan je wel echt 'kats' noemen: kort en bondig, geen woord teveel en toch klaar en duidelijk.

De visie van Poef over het 'werk' van de tweebenigen vind ik geweldig. Het leek wel alsof het dagboekje geschreven was door onze eigen poes! Elke kattenliefhebber móet dit werkje lezen en er ten volle van genieten!

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Dit was een tip die ik op deze site oppikte, wat een heerlijk boekje. Een poes beschrijft de staartlozen vanuit poezenstandpunt. Geen bulderlachen, wel besmuikt lachen of glimlachen. Alle kattenliefhebbers herkennen dit. Zeker een aanrader voor alle poezenliefhebbers.

Gelezen door: Dirk Similon (135 boeken)

Citaat: "Dan begaat hij de fout mijn onbeschermde buik te strelen. Ik geef hem een haal en zoek een goed heenkomen. Met bebloede hand blijft Bril achter. Was sich liebt, das neckt sich."

Voor de echte dierenliefhebber zal 't wel niet correct zijn: zo'n vermenselijkte beschrijving van gedrag, emoties en leefwereld vanuit het perspectief van de poes zelf. Maar Campert doet dit met zo'n liefde voor zijn eigen Poef, in korte 'katte'stukjes en met een heel directe klare taal, dat het boekje boeit van de eerste tot de laatste bladzijde. Zowel met een miauw als met een grauw becommentarieert Poef (cit.van Poef zelf: "Een naam als een spraakgebrek", "Een zwaktebod in de naamgeverij") zijn huisgenoten-bazen Bril en Rok en de poezen in de buurt.