Gelezen door: Theo Schippers (104 boeken)

Citaat: "Comment donc qualifier l'espace de ce livre? Je n'en sais trop rien. J'aimerais seulement qu'on y trouve la saveur du réel, et une poésie rude, sans affectation, sans complication inutile."

Dit boek heb ik in het Frans gelezen, maar wie het boek wil lezen raad ik de Engelse (oorspronkelijke) versie aan. Kenneth White is een dichter, het proza in dit boek is erg poëtisch, en er worden ook veel gedichten aangehaald. Dan heb je best de oorspronkelijke versie. Als die nog te vinden is. Anders is de Franse versie ook zeer goed!

Kenneth White
In Schotland geboren in 1935 bij ouders van eenvoudige afkomst. Kenneth White was al op jonge leeftijd afgestudeerd in Frans en Duits, en doctoreerde vervolgens aan de Sorbonne. Hij was dichter. Daarna kocht hij het huis in Gourgounel, in the middle of nowhere van de Ardèche. Later werd hij professor, soms in Frankrijk, soms in Engeland, maar steeds bleef hij reizen en schrijven, een ‘intellectuele nomade’ die alle goeds uit andere culturen aan de onze wil toevoegen, zodat onze cultuur zich kan verfrissen – in 1989 richtte hij het instituut voor geopoëzie op. In zijn werk hebben natuur en Oosterse invloeden veel belang.

Gourgounel
Nadat hij in Engeland en Frankrijk gestudeerd had, had Kenneth White dik genoeg van het drukke stadsleven. Stel je voor, al in 1962 schreef White het volgende:

‘Fuir la tyrannie des stimuli et des influences qui nous condamne à dépenser notre énergie en réactions, et ne nous permet plus de la laisser s’accumuler jusqu’à l’instant de l’activité spontanée.

1962, en mensen gingen al op de vlucht voor een teveel aan stimulansen. Er is niets veranderd, men werd het gewoon. De wereld is blijven doldraaien, en met alle gsm’s en sociale netwerken zitten we nu samen in een ‘global burnout’ (er is zelfs al een uitdrukking voor).

White zegt dus de universiteiten en de steden vaarwel (tijdens de zomers en de herfsten kan hij zich dat veroorloven). Hij vindt een huis in de Beaumont in de Ardèche, zeer afgelegen, op de top van een berg, enkel bereikbaar via een geitenpaadje. Het huis is drie verdiepingen hoog, het domein 2 ha, het heeft een prachtig uitzicht over de valleien en andere bergen. Maar het huis is aan verbetering toe, en dat is zacht uitgedrukt! Gelukkig was deze kerel 26 jaar, in de bloei van leven en sterk gespierd, zeer vitaal en handig. Hoe wil je zonder die jeugdige kracht 500 nieuwe dakpannen naar boven sjouwen langs een geitenpaadje?

Stijl
Kenneth White wil poëtisch schrijven, maar ook helder, zodat je meteen in het landschap zit, en ook een beetje ruw, want zo is zijn leven in Gourgounel nu eenmaal. Dat is hem allemaal bijzonder goed gelukt. Zelf is hij naar Gourgounel gegaan om er rust te zoeken, en die rust straalt ook uit het boek.

Wat ook in het boek zit, is de Engelse humor. Door gewoon alles te beschrijven zoals het is, is het boek uitermate grappig geworden. Hoe hij de garderobe van de vorige bewoner ontdekt in alle kieren van de muren, soms wel drie broeken in één kier. En het zal je maar overkomen dat het zand dat je erg nodig hebt om je muren te dichten, tijdens niet-aflatende, zware regenbuien wegspoelt naar de rivier. Dan roept en tiert hij nijdig naar de wolken, de lucht, de regen… Tja, de grens van zijn liefde voor de natuur ligt bij die van zijn eigen levensbehoeften.

Het is een onderhuidse humor die voortdurend aanwezig is, in de beschrijving van zijn eigen leven en in dat van de andere dorpelingen. Kenneth White is een vrolijke mens en zijn poëtische boek is heel ludiek geworden.

Soms steekt de professor in hem de kop op. Hij vertelt dan mythen over onkruiden, of geschiedenissen van mensen. Dan is voor mij het poëtische even weg, zelfs al zijn de anecdotes best de moeite waard, en goed geschreven.

Regelmatig haalt White ook dichters uit het Oosten, of zenmeesters aan. Soms overbodig (volgens mij), dan weer heel fijn (volgens mij).

Rust!
Veel natuur en poëzie, verstandige filosofietjes en leuke verhalen over dorpelingen, dieren, een huis… Eens een boek dat niet gaat over psychologisch getormenteerde zielen, geen thriller of detective is, geen maatschappijkritiek behoeft om veel diepgang te hebben.
Dit is een boek waar ik heel rustig van werd. Of de Engelse versie (Letters from Gourgounel) nog makkelijk te vinden is, weet ik niet, maar de Franse versie is beschikbaar voor slechts 7.30 euro of zo en is ook zeer goed.
Wie houdt van natuur, of van het Oosten, of van stilte en rust, heeft geluk met dit boek.

 | Reacties (0)Delen |