Gelezen door: Kathleen Van Steenkiste (18 boeken)
Citaat: "Ze bleven staan in de wind vanaf de zee, omringd door sissend gras. De jongen hield zijn hand stevig vast.
We moeten gewoon doorgaan, zei de man. Kom.
Ik zie niks.Weet ik. We doen het gewoon stapje voor stapje.
Oké.
Niet loslaten.
Oké.
Wat er ook gebeurt.
Wat er ook gebeurt."
Hetis het verhaal van een man en zijn zoon die in een verwoeste wereld (na een nucleaire ramp?) richting zuiden stappen. Hun hele hebben en houden zit in een winkelkarretje. Onderweg krijg je met mondjesmaat hun verhaal te horen, krijg je inkijk in hun denken en voelen.
In een zeer sobere taal -uitgepuurd tot de essentie- vertelt McCarthy hun verhaal. Niet alleen de personages maar ook het landschap waar ze doorheen wandelen wordt op zo'n indrukwekkende wijze geschetst dat je het bijna voor je ziet gebeuren.
Niet voor niets werd een ander boek van McCarthy - No country for old men - succesvol verfilmd. Dit boek is echt een meesterwerk!
|
Reacties (4)Delen
|
4 reacties:Kristoff Soete op 6 november 2011:Helemaal eens met de reacties. Zo duister, zo inktzwart en op het einde, toch wat hoop. Wat toch de essentie blijft van de mens ondanks alle tegenslagen.
Steven.D op 13 december 2009:
Een onvergetelijk boek. Met sumiere bewoordingen wordt op een onovertreffelijke wijze de sfeer neergezet. De sfeer van het landschap, de doem, de dreiging, maar ook de liefde. Een immens ontroerend verhaal.
Pascal Maenhout op 29 oktober 2009:
Ik sluit mij aan bij Christel. Dit boek grijpt je naar de keel en laat je achter met onwezelijk gevoel.
Christel Demeulemeester op 24 maart 2008:
Eén van de beste boeken die ik de afgelopen jaren gelezen heb. De beschrijving van menselijkheid op een ontmenselijkte planeet, de relatie tussen vader en zoon in die apocalyptische wereld is hartverscheurend. Het boek is beklemmend en gewoon "unputdownable". Ik zal moeite hebben met de verfilming, want dit boek kruipt in je hoofd.