Gelezen door: Frederika Van Wing (5 boeken)
Citaat: "Ik kon hem niet goed zien. Het was donker en het barstte van de vliegen en er steeg een walgelijke stank op. Ik knielde op de rand. ‘Leef je nog?’
"
Zuid-Italië, 1978. Op een snikhete zomerdag trekt de negenjarige Michele erop uit met zijn fiets. In de verlaten velden doet hij een afschuwelijke ontdekking: een kuil in de grond, met een vastgeketende jongen van zijn leeftijd. Nog meer ontdekkingen doen Micheles zekerheden langzaam afbrokkelen. Werkelijk een aangrijpend én spannend verhaal, over een jongen die alle moed van de wereld doet om zich recht te houden in een wereld waar plotsklaps niets nog hetzelfde is. De filmversie van Ik ben niet bang heet Io non ho paura.
|
Reacties (2)Delen
|
2 reacties:Luc Schuddinck op 4 december 2005:Ik las dit boek enkele jaren terug maar kan me het verhaal nog herinneren en dat betekent dat het indruk maakte.
Een jongen wordt al spelende getuige van iets wat ie eigenlijk beter niet zag. Het is een ingrijpende gebeurtenis die hij nooit meer zal vergeten en het einde van zijn onbezorgde jeugd betekent. Een sterk geschreven verhaal. Het deed me ook een beetje terug denken aan de eindeloze vakantiedagen, met alle bijhorende avonturen, die ik vroeger met mijn jeugdvriendjes in de bossen en velden van ons dorp beleefde.
koen.jacobs@be.verizonbusiness.com op 28 november 2005:Prachtig boek over een jongen die plotsklaps volwassen wordt en zich realiseert dat de wereld van de volwassenen helemaal niet altijd rozengeur en manenschijn is. Heel boeiend geschreven met veel beschrijvingen van landschappen en sferen. Een echte aanrader voor iedereen die graag mooie verhalen leest.
Gelezen door: timondeneve123 (1 boeken)
Ik vond het een heel mooi verhaal met veel spannende gebeurtenissen dus ik vond het een tof verhaal.
|
Reacties (0)Delen
|
Gelezen door: Lydia (266 boeken)
Citaat: "Ik had als een nachtuiltje om mamma heen gefladderd, om het weer goed te maken. Ik was uit mezelf de aardappelen gaan schillen, maar ze had de hele middag geen mond open gedaan. Toen we aan tafel gingen had ze de borden met een klap voor ons neergezet en we hadden in stilte gegeten, terwijl zij door de keuken beende en naar de weg keek."
Een eerder triest verhaal over een jongen die, al spelende, een vastgeketende jongen vindt in een kuil. Hij bouwt een band op met de jongen en brengt hem af en toe eten en drinken. Tot hij ontdekt dat de mensen die hij altijd vertrouwde er mee te maken hebben....
|
Reacties (0)Delen
|