Het hijgend hert

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Zoals wel vaker als Wessel aan het peinzen was, breidde het gedachtegoed zich uit: veel was mogelijk, zoals het door Jonkie laten bevruchten van een jong meisje, een reine maagd die uit het volk gekozen was, en die geblindoekt aan Jonkie's lust werd overgeleverd.'"

Het Hijgend Hert is de laatste roman die Gerard Reve schreef. Eigenlijk is het een mooi eenvoudig liefdesverhaal waarin heel wat zijtakken zitten die zowel bij het hoofdpersonage als bij de lezer hoge verwachtingen oproepen. Om dan tenslotte op een dood spoor uit te lopen. Maar in dit boek heeft dit 'op het verkeerde pad leiden' wel degelijk een belangrijke functie. Het is immers tekenend voor de onrust van het hoofdpersonage Ralfje Wessel, die in alles verdachte feiten ziet.

Ralfje Wessel is landmeter van beroep en werkt voor de gemeente. Als hobby en bijverdienste schildert hij ook nog. Ralfje is niet helemaal ontevreden met het leven. Het schilderen geeft hem rust en tevens de gelegenheid om mooie mannen en jongens ongestoord te schilderen. Vermits hij nog steeds in het huurhuis van zijn overleden ouders woont, is hij wanhopig op zoek naar een eigen plek waat hij ongestoord jongens zou kunnen ontvangen en 'tuchtigen'.

Met Het hijgend hert drukt Gerard Reve mijns inziens zijn groot heimwee naar vroeger tijden uit. De hedendaagse openheid heeft voor hem de charme van het stiekeme weggenomen. Toch vind ik Het hijgend hert een mooi boek omdat al de symboliek uit heel zijn oeuvre hier met weemoed verzameld is. De titel is ontleend aan Psalm 42 't Hijgend hert, der jacht ontkomen en spreekt wat mij betreft boekdelen. Het beste en het laagste van zichzelf bood Gerard Reve ons zeer doordacht maar ook met de hem bekende melancholie op een gouden schaaltje aan.