Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)
In het gehele werk van Toni Morrison staat de vrouw centraal. Haar vrouwenportretten zijn ronduit imponerend. Rond één of meerdere vrouwenpersonages bouwt zij ook een boek op. The bluest eye, Sula en Beloved zijn hier duidelijke voorbeelden van. De moederfiguur Sele uit Beloved die haar kinderen doodt om ze aan de verkrachting en gruwelijke slachtpartijen van de blanken te doen ontsnappen, is als personage zo angstaanjagend reëel dat de andere personages zich als vanzelfsprekend rond haar scharen en schijnbaar moeiteloos een verhaal opbouwen. Het lijkt bijna magie.
Het neerzetten van sterke personages blijft ook een voorname troef van Toni Morrison in Jazz en Paradise. Alhoewel Paradise wat structuur betreft erg brokkelig is en er heel veel mysteries worden aangevoerd, die de lezer gedeeltelijk zelf moet oplossen, kan je elk personage op zich blijven volgen. De stroeve Nederlandse vertaling vormt hier wel een zware handicap en wie voor het eerst een boek van deze auteur ter hand neemt zal zich erg moeten inspannen.
Toch belet dit ernstige euvel niet dat het een hoogst interessant werk blijft met een tijdloze thematiek. Het gevaar dat minderheidsgroepen zich gaan afzonderen in bewust gekozen ghetto's om daar op hun beurt anderen te discrimineren en van onderdrukten onderdrukkers worden, is ons welbekend.
De boodschap van Toni Morrison om elke vorm van apartheid te mijden zonder idealen op te zeggen zal ieder vredelievend mens absoluut aan spreken. Paradise is een uiterst doordacht boek dat vol openheid de zwakke en sterke kanten van mensen, ongeacht hun huidskleur of sekse, toont.
|
Reacties (0)Delen
|