Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)
Fons is een twaalfjarige jongen die in de Kempense gemeente Kievit woont. Het is een jongen met een bijzondere levendige fantasie die denkt dat hij toveren kan. We bevinden ons in het jaar 1914 en Fons is met zijn familie op de vlucht voor de Duitse bezetter. Wanneer hij onderweg een geweer vindt denkt hij dat zijn alter ego 'windkliever' daar extra toverkracht zal uithalen om de vijand op afstand te houden. Duitse soldaten vinden het geweer en nemen zijn vader gevangen. Hij volgt de mannen en ziet hoe deze op zijn vader schieten en hem dan wegsleuren. Fons is er zeker van dat zijn vader alleen gewond is en wil hem bevrijden. Wanneer zijn moeder na een zware bevalling koorts krijgt en overlijdt wil Fons zijn vader kost wat kost terugvinden. Hij weet de waakzame blikken van zijn familieleden te ontwijken en gaat op zoektocht. Tijdens zijn zoektocht ontmoet hij andere vluchtelingen, onder wie een man die Miel heet. Samen met Miel komt hij in het neutrale Nederland terecht. De man neemt hem voor alles en iedereen in bescherming. Op het moment dat hij zich voor de vader van Fons gaat uitgeven neemt deze echter de benen. Hij heeft maar één vader die hij wil terugvinden en die door niemand anders kan vervangen worden. Zelfs niet door een man zoals Miel, die het goed met hem voorheeft.
Het geweer is een boeiend maar ook ontroerend jeugdboek dat het jonge volkje misschien kan duidelijk maken dat België in twee wereldoorlogen verwikkeld was. De schrijfster weet een stuk vergeten geschiedenis op een dusdanig vlotte manier te vertellen dat de nieuwsgierigheid zeker zal geprikkeld worden. Op dit moment zijn er overal ter wereld kinderen die het slachtoffer van oorlogsgeweld worden en het kind Fons is een uitstekend vertrekpunt om ook aandacht aan zovele naamloze oorlogswezen te schenken.
Ook is het bijzonder verdienstelijk van Elisabeth Marain om de thematiek van de kinderarbeid in haar verhaal te verweven. Het is zeker nodig om kinderen en ook volwassenen eraan te herinneren dat ook in ons land in de twintigste eeuw nog minderjarige kinderen in de kolenmijnen moesten werken, zelfs in nachtploegen, om te overleven. Een hartverscheurend boek met heel wat spanningselementen dat zeker verdient om onder de aandacht van de kinderen gebracht te worden en dat ook het geheugen van de ouders en/of leerkrachten kan opfrissen.
|
Reacties (0)Delen
|