Gelezen door: Norbert De Meyer (139 boeken)
Citaat: "Zelfmoordenaars trekken steevast publiek. Mensen wringen zich naar binnen: ze blokkeren de deuren en schuifelen langs de achterste banken en verzamelen zich aan de rand van de kerk: ze komen in principe omdat een zelfmoordenaar iedereen achtergelaten heeft."
De zelfmoord van haar geliefde broer Liam is voor Veronica een gedroomde reden om haar hele Ierse familie voor het geestesoog te laten flaneren. Erg subtiel lijkt hun verleden inderdaad niet. U raadt het al: het verhaal bulkt van reflecties, ups and downs, flashbacks, heimwee, weemoed; afrekeningen ook. Een meermaals beproefd en tot op de draad versleten stramien. Ik vond soms nauwelijks enig houvast, verward als ik was in mijn pogingen om de schrijfster te volgen in haar gedetailleerde bespiegelingen. Enige notie over de Ierse cultuur en lokale toestanden komen hier zeker van pas. Haar koele stijl is al niet van de makkelijkste en als ze daar bovenop komt aanzetten met handenvol familieleden, kennissen en vrienden van het zevende knoopsgat, ben ik verplicht héél traag te lezen en te herlezen. Een boek om figuurlijk op te kauwen. Met dit werkstuk ging ze met de Booker Prize 2007 lopen. Terecht? Feit is dat mijn verwachtingen over deze hoogst intelligente roman niet helemaal zijn ingelost.
|
Reacties (1)Delen
|
1 reacties:Sofie Van Volsem op 27 februari 2008:Momenteel ben ik het boek aan het lezen en ik kan het gewoon niet wegleggen, ik ben er gisteravond in begonnen en straks zal het uit zijn. Ik heb geen last van een gebrek aan houvast, het boek 'past' in mijn hoofd en het is smullen hoe ze sommige gevoelens heel origineel, heel plastisch beschrijft.