Gelezen door: Gerd Boeren (21 boeken)
Citaat: "Langzaam draait ze zich naar mij om. Hoewel ze te ver weg is om haar aan te raken, strek ik mijn arm uit om de afstand tussen ons te verkleinen. Ze doet een stap, dan nog een tweede in mijn richting, ze leunt voorzichtig tegen de leistenen dakhelling. Plotseling worden haar ogen groot van afgrijzen. Ik brul: "Céline!""
In Parijs is een hoogstgeheim Centrum voor Psychiatrische Interventie actief, een soort hulplijn voor politiediensten in crisissituaties. Véra Cabral, vierendertig en psychiater, trekt er in nacht en ontij op uit om dergelijke crises te gaan bezweren. Ze is recht voor de raap, legt kritiek ijskoud naast zich neer en gaat er volledig voor. In haar werk ontmoet ze regelmatig hoofdinspecteur Thomas Sedan. Het is in feite de eerste keer in haar leven dat ze zich seksueel tot iemand aangetrokken voelt. Daar heeft ze het moeilijker meer dat met al die mafkezen, geflipten, halvegaren, zenuwlijders, psychopaten en gekken die ze beroepsmatig tegenkomt. De reden ligt bij haarzelf. Er is iets aan de hand met Véra, iets wat de lezer mondjesmaat te weten komt, en dan nog vooral via domme uitspraken van haar zussen.
Psychiatrische interventies en een doodnormale, ruziënde familie: in het begin van het boek lijkt de plot heel erg ver weg. Dat kantelt als Cabral gelijkenissen vindt in alle zaken die ze de laatste tijd op haar bord kreeg. Vanaf dat moment komt ze in een wervelstorm van gebeurtenissen terecht die strak gecomponeerd naar een uitmuntende finale leiden.
Virginie Brac kent de wereld waarover ze schrijft. Ze studeerde psychologie in Frankrijk en de Verenigde Staten en werkte in het gevangeniswezen. Ze heeft al een zevental romans op haar naam staan en wordt momenteel in Frankrijk beschouwd als één van de toonaangevende Franse misdaadschrijfsters.
|
Reacties (0)Delen
|