Gelezen door: Barbara Simons (11 boeken)
Citaat: "Niet langer worden allochtonen uit cafés geweerd met raambordjes Verboden voor Noord-Afrikanen, het racisme heeft een iets subtielere expressievorm gekregen."
Fatma Pehlivan beschouwt zichzelf als een ‘Vlaamse van Turkse afkomst’: als achtjarige kwam ze naar België en behoort ze tot de eerste generatie migrantenkinderen. Hoewel ze zelf het prototype is van een geslaagde integratie, staat ze al jaren op de bres voor allochtone inwoners van België. Ze gaf Nederlandse les aan Turkse leerkrachten, alfabetisatielessen aan Turkse vrouwen en onderwees Turkse kinderen in hun eigen taal. Haar strijd voor het migrantenstemrecht bracht haar in de media. Als SP.A-senator vecht ze tegen elke vorm van extremisme.
Dit boek is haar levensverhaal. Pehlivans getuigenis toont het wenkend perspectief van een multiculturele samenleving, die in de 21ste eeuw onverminderd levensvatbaar zal zijn.
|
Reacties (1)Delen
|
1 reacties:Michel Vanderspurt op 22 november 2005:Ik heb dit boek zopas gelezen en ik vond het erg interessant. Ik kan alleen maar bewondering opbrengen voor het doorzettingsvermogen van Fatma Pehlivan. Terwijl ik dit boek aan het lezen was viel het me op dat alles waar zij voor vecht ook de waarden en normen zijn van het Vrije Westen. Op het einde van haar boek zegt zij het trouwens zelf: " Mocht ik in Turkije leven, dan zou ik voor dezelfde normen en waarden opkomen."