Gelezen door: Tessa Baert (14 boeken)
Citaat: "Terwijl de vrouwen zo zaten te redekavelen, kwamen er drie jonge mannen de kerk binnen (ik noem hen jong, hoewel de jeugdigste van hen wel vijfentwintig was) in wie harde tijden noch het verlies van vrienden en verwanten noch de angst voor de dood de liefdesgloed hadden kunnen doven of zelfs maar doen bekoelen."
In 1348 woedt in Florence de pest. Boccaccio is er getuige van en besluit ‘tot steun en troost’ honderd verhalen te schrijven. Hij legt ze in de mond van tien jonge mensen die zich tijdens de epidemie terugtrekken op een landgoed en elke dag een fabel of gelijkenis aan elkaar vertellen. Die gaan over liefde, geluk, teleurstelling, religie, dood, agressie en het gewiekst iemand te grazen nemen. Ondeugden en huichelarij van kerkelijke en wereldlijke overheden worden gehekeld. Boccacio is een scherp observerend psycholoog, die de menselijke passies, gebreken en gekheid raak (maar door de ironiserende ondertoon ook met mildheid) beschrijft. Hij slaagde er niet in alle honderd de verhalen te schrijven. Niettemin is de Decamerone wereldliteratuur geworden.
|
Reacties (0)Delen
|