Gelezen door: Alex leest (172 boeken)
In het midden van de negentiende eeuw wordt in een steegje in Londen een roodharige man vermoord. De moordenaar is Edward Glyver - of is het Glapthorn of Tansor? - die in het boek bekent hoe een welopgevoede jongeman als hij een moordenaar wordt. En vooral: wat hij wil bereiken met de moord op een onschuldige voorbijganger. Een bekentenis vol haat, intriges en duisternis...
Dertig jaar onderzoek ging er aan dit pareltje vooraf. En het resultaat is meer dan behoorlijk! Voor liefhebbers van het negentiende eeuwse Londen een absolute must. Wie van Lelieblank, scharlakenrood smulde, zal minstens evenveel genieten van De zin van het duister omdat Cox erin slaagt te blijven boeien, ondanks de vele pagina's. Het literaire taalgebruik en de voortdurende spanningsopbouw mét deftig uitgewerkte plot, bezorgden mij alvast veel leesplezier...
|
Reacties (1)Delen
|
1 reacties:Kathleen Van Steenkiste op 27 mei 2007:Ik heb genoten van dit boek. Niet alleen van het verhaal -man op zoek naar roots en het opeisen van zijn geboorterecht- maar ook van Londen halverwege de 19de eeuw - leuk wanneer je plaatsen beschreven krijgt waar je zelf ook wandelde. Ik vind echter de vergelijking met
Lelieblank, scharlakenrood niet opgaan voor dit boek. Dit laatst vernoemde boek verveelde me mateloos en na 365 pagina's hield ik het voor bekeken. Ik voelde me niet betrokken bij het verhaal en hoofdpersonen, voelde geen 'klik' met het boek en vroeg me af wanneer de plot nu eens zou komen.
De zin van het duister is veel beter!