Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Citaat: "Vlak voor hij zich voelde wegglijden, bedacht Ivo hoe bedrieglijk ze waren, alle verhalen die onder de voluit levenden de ronde deden."

Met veel plezier heb ik dit boek gelezen. Het was een kennismaking met deze auteur. Dit boek smaakt naar meer.

Ivo ligt op zijn sterfbed. Via flashbacks passeert zijn leven de revue. Het zijn de drie dochters Suzanne, Catherine en Hanne die in aparte hoofdstukken over hun leven vertellen. Tijdens een vakantie in Spanje verongelukt hun moeder. Dit zal blijven wegen op het leven van Ivo en zijn dochters.

De karakteruitwerking is mooi gedaan. In elk hoofdstuk wordt een stukje toegevoegd aan de persoonlijkheid van de meisjes zodat ze uitgroeien tot echte kennissen. Schijnbaar achteloos legt de auteur anekdotes vast in de verschillende hoofdstukken, maar het zijn bouwstenen van mensenlevens. Wat blijft er over van hun brandende kinderdromen en hun verlangens van weleer? Hoe heeft de jarenlange zusterliefde/rivaliteit hun blik op elkaar en op de wereld gekleurd?
Intussen ligt Ivo op zijn sterfbed. Hij denkt na over zijn dochters, over zijn te vroeg gestorven vrouw en over het geheim dat hem kwelt.
Haar gaat over grote vragen rond liefde en verraad. En over kleine vragen, zoals waarom knippen meisjes/vrouwen als ze ouder worden hun lange haren en kiezen ze voor een kort kapsel?

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Een buitenstaander zou hun wellicht een halfjaar gegeven hebben, hooguit. Maar die zag niet hoe warm en vanzelfsprekend hun lichamen zich konden verstrengelen, heerlijke verboden lust, en hoe hard ze samen konden lachen om niets. Seks en humor zouden tot het einde het cement van hun relatie zijn."

Kathleen Vereecken (1962) is bekend van haar kinderboeken en historische jeugdromans zoals Lara en Rebecca, Zijdeman en Ik denk dat het liefde was. Haar is haar debuutroman voor volwassenen.
Centraal in deze roman staat een Vlaams gezin met drie dochtertjes waarvan de moeder na een vakantie in Spanje verongelukt. We zien hoe de meisjes door de tijd heen moederloos opgroeien. Zonder haar voorbeeld worstelen ze met het proces van vrouw-wording. Daarbij laat hun vader zich bij zijn keuzes als ouder leiden door zijn verlatingsangst zeker naar zijn lievelingsdochter Catherine toe. Je kan het de man heel kwalijk nemen, maar je kan er ook begrip voor opbrengen.
De dochters verschillen enorm van elkaar. Suzanne is de rationele, Catherine de gewetensvolle en Hanna de inschikkelijke. Hierdoor is de onderlinge verstandhouding soms bijzonder gespannen. Allen hebben moeite hun identiteit te vinden en ook de vader vindt soms slechts aarzelend zijn weg. De spots staan afwisselend op vader, Suzanne, Catherine en Hanna gericht.
Haar is een zeer diepzinnig verhaal over familiebanden die onherstelbaar beschadigd worden door verzwegen leugens en verraad, en over geluk dat soms als in een fata morgana zo dichtbij lijkt om dan alsnog te verdwijnen. Niet alleen de vervlogen dromen van de dochters komen aan bod ook het uitdovend emotionele en seksuele bestaan vader passeert de revue en kent een uiterst sterk neergezette ontlading wanneer hij in een bejaardenhome zit.
Deze op het eerste gezicht heeft me getroffen als een mokerslag door zijn rake observeringen en zijn meesterlijke karakterschetsen. Een heel bijzondere roman die ik beslist nog wil herlezen.