Gelezen door: Niki (2 boeken)

De auteur/journalist keert terug naar zijn geboortedorp en boerenjeugd in het Waasland. Weerom een aangrijpend boek van Chris De Stoop!

Gelezen door: leen de backer (109 boeken)

Citaat: ""En ja hoor de kluut heeft de wegwijzers gevolgd, hij broedt, ook al is het een mislukking. De vos kan goed zwemmen .""

Dit moet je ooit lezen, het is een must. De schrijver, journalist is zelf een boerenzoon en beschrijft de ellende van de boeren die onteigend worden voor de havenuitbreiding. Beter gezegd de boeren worden onteigend omdat de groenen compensatie kregen in hectaren . Dus wat eens vruchtbaar akkerland was, wordt nu omgetoverd in natuurgebied. De boeren die blijven, mogen niet meer bemesten en krijgen nog veel meer beperkingen opgelegd. De vruchtbare aarde wordt afgeschraapt, er wordt zand aangebracht en schelpjes gestrooid, zodat de kluut kan broeden...

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Hoeveel onttovering kunnen mens en natuur verdragen? Ik mag er nog naar kijken, ik krijg deskundige informatie, maar ik maak er geen deel meer van uit. De Zaligemkreek was voor mij als kind geen uniek ‘paradijs voor slijmzwammen’, maar een plek waar ik handenvol braambessen pulkte, houtturf uit knotwilgen schepte voor mijn moeder en konijnen ving met mijn broer.’ "

Ze zijn zo lief, meneer, Haal de was maar binnen, Ik ben makelaar in hasj, Zij kwamen uit het Oosten, De bres, De vuurwerkmaker, Het complot van België, Vrede zij met u, zuster, Moedermoord. De titels van deze De Stoop-boeken blijven doorklinken, vooral ook omdat al deze publicaties een heet maatschappelijk onderwerp aankaarten. Dat is trouwens al jaren zijn handelsmerk dat hij ook in Dit is mijn hof. In de grensstreek van Zeeuws-Vlaanderen en België worden boerderijen onteigend en waardevol cultuurland (in Nederland o.a. de Hedwigepolder) onder water gezet als 'natuurcompensatie' voor de uitbreiding van de havens van Antwerpen. Chris de Stoop, afkomstig uit de streek, verhaalt over de teloorgang van het eigen familiebedrijf, gekoppeld aan de teloorgang van de streek. Niet alleen landschap en bedrijven worden verwoest, maar ook de sociale structuur en de gemeenschap gaan ten onder. Het boek, geschreven in literaire stijl, een mengeling van non-fictie en roman geeft de lezer inzicht in de vaak pijnlijke strijd tussen streekbewoners en overheid. Chris de Stoop, zelf een boerenzoon , keert terug naar de ouderlijke boerderij die van de ene op de andere dag leeg is komen te staan. Terwijl De Stoop de boerderij bestiert, kijkt hij naar het veranderde landschap om zich heen. Hij is zo iemand die in vervoering kan raken van een mooi gevormde koe. Hij kan nog lyrisch worden van een vers geploegde akker. Hij kijkt terug op het boerenleven dat het land maakte tot wat het was, duizend jaar lang. En hij kijkt met verbijstering naar wat het geschonden en geradbraakte land inmiddels geworden is. ‘Dit is mijn hof’ is het indringende en schrijnende relaas over een boerenfamilie uit de Wase polder die verdwijnt.