Mia op 21 december 2016:Een parel zou ik het niet noemen, maar het was wel prettig om te lezen. Er komt een wereld voorbij die ik nog een beetje herken uit de verhalen van mijn (over)grootouders. Er komt een taal voorbij, zo rijk en geschakeerd, dat ik ineens begrijp waarom Nederlands het Vlaams zo mooi vonden/vinden. Heel soms krijg ik inzicht in mijn eigen woordgebruik. Ik begrijp nu waarom ik "lange zwik" zeg. Het is in mijn taal geslopen via een dialect dat ik niet meer spreek. Grappig.
En toch vind ik het geen parel. Het beschrijft wel mooi dat Kempenland en het getuigt van een warme belangstelling voor de simpele mens, maar het overstijgt nooit dat simpele, dat eendimensionele. Misschien heeft het ook een Robbe de Hert nodig om het een hart te geven.