Het boek neemt je mee op een 'echte' reis naar een ideaal strand. Weg van het harde toerisme maar echt op reis. Een ideale commune waarin mensen van verschillende nationaliteiten met elkaar leven. De personages zijn echt herkenbaar en tijdens het lezen van dit boek (eigenlijk een soort dagboek) leef je zelf op dit stand tussen de palmbomen. Er zit veel in dit boek: avontuur maar tegelijkertijd een onbeantwoorde liefde, een pure thriller en op het einde zelfs horror. Daartussen zitten ook grappige passages verscholen. Het verhaal leest als een trein (ik heb het dan ook op de trein gelezen). Daarom is dit ook één van mijn favoriete boeken: even weg uit de alledaagse werkelijkheid om te zien dat het daar ook niet altijd rozengeur en maneschijn is.
4 reacties:Kilian Lannoye op 11 februari 2007:
Het strand van Alex Garland is een prachtig boek dat gaat over een geheim eiland op een van de vele eilanden in Thailand. Wanneer Richard de kaart in zijn handen krijgt waar het strand op staat, vertrekt hij al zwemmend met zijn vrienden naar het geheime eiland. In het begin dat ze op het strand zijn is het zeer leuk. Hij rookt weed met zijn vrienden dat het aan zijn oren uitkomt, ze hebben veel vrijheid, maar na een tijdje komen er zoveel problemen dat Richard terug wil naar huis met zijn vrienden, en dat doen ze ook. Een bewijs dat het paradijs toch niet perfect is. Er is wel iets dat mij verwarde: in het begin pleegt degene die de kaart aan Richard geeft zelfmoord en verder in het verhaal is dat een geest, maar je kan dat niet direct merken, dus dacht ik dat de man die zelfmoord pleegde uit de dood teruggekeerd was. Het is een boek dat verfilmd is, de titel is The beach, een zeer mooie film, maar probeer eerst het boek te lezen en dan pas de film te bekijken want er zijn veel verschillen en dat zorgt voor veel verwarring.
Mathias Warnier op 8 februari 2007:
Het strand van Alex Garland gaat over de Britse reiziger Richard. Hij onderneemt een trektocht door Thailand. Op een nacht hoort hij vreemde geluiden in de hotelkamer naast hem. Het lijkt een man te zijn die ijlt over een strand. Op het moment dat Richard de volgende dag naar zijn hotelkamer terugkeert, ziet hij een kaart, die uiteindelijk zal leiden naar een verborgen strand, vastgepind op zijn deur. Het blijkt een kaart van de ijlende buurman te zijn, waarvan Richard het lijk ontdekt. Hij doodde zichzelf. Samen met het Franse stel Etienne en Francoise, die ook in dat hotel verbleven, besluit hij het strand te zoeken. Na een zware tocht vinden ze het. Ze worden snel in de groep opgenomen, niettegenstaande ze niet uitgenodigd werden. Op het strand is er geen echte hiërarchie, het is er eerder anarchistisch, maar Sal en Bugs - de dorpsoudsten - worden met respect behandeld, omdat ze als eersten samen met Daffy (de man die zelfmoord pleegde) het idee van het strand hebben uitgedacht. Sal deelt het trio in bij de vissers, die zorgen voor het dagelijkse rantsoen vis voor de groep. Je hebt ook nog de tuinders (groenten) en de timmergroep die allerhande dingen bouwen om het leven aangenamer te maken. Maar er groeien spanningen omdat Bugs en Richard niet zo goed overeenkomen, ze gunnen elkaar het licht niet in hun ogen.
Wim Stuyck op 15 december 2006:Helemaal eens met Maria. Gelukkig heb ik eerst het boek gelezen voordat ik de film gezien heb.
Lord of the Flies in een volwassen en modern jasje. Ideaal om te lezen voordat je besluit een reis te boeken "à la Joker".
Maria Luisa op 12 november 2006:
I love the story and the characters and I love it more after watching the awful movie. The movie was only focused on Di Caprio and forgot the essential idea of the book: that problems will go with you, no matter how far you try to escape.