Arend

Gelezen door: Norbert De Meyer (139 boeken)

Citaat: "Arend was dan ook gezegend met een stel krachtige longen die in de baarmoeder de buitensporige groei van het lichaam op de voet hadden gevolgd en hem zodoende hadden voorbestemd tot solist. Af en toe haalde hij nog eens uit met de oerkreet die hij bij zijn geboorte had geslaakt, maar omdat hij voor deze klank zijn stembanden moest pijnigen, bewaarde hij ze voor ogenblikken van hoge nood of extreme angst."

Hallucinant verhaal van een ongewenst kind dat opgroeit onder de paraplu van zijn tirannieke, alleenstaande moeder. Bovendien is het lichamelijk misvormde kind zijn leeftijd ver vooruit. Zijn niet te stoppen huilbuien gaan door merg en been. Zijn enige doel is ooit vrij als een vogel te kunnen vliegen. Om dat te bereiken, is hem geen water te diep. Hij heeft dus zijn naam Arend niet gestolen… De enige liefdevolle toets komt van buurman Hans, die net als Arend zelf voortdurend spitsroeden moeten lopen voor diens moeder Anna. Enkele scènes deden me de wenkbrauwen fronsen. Naderhand bekeken, was dit boek duidelijk een opstapje naar Brijs’ betere werk, dat in de vorm van De Engelenmaker hoge ogen gooide. Arend is niet groots, wél behoorlijk.

Gelezen door: leen de backer (109 boeken)

Citaat: ""Arend had nooit geboren mogen worden. Zelf had hij zijn uiterste best gedaan om het niet zover te laten komen.Toen hij nog maar als embryo vanuit de eileider in de baarmoeder was afgedaald, nam hij het besluit zo hard te groeien dat hij nooit op natuurlijke wijze ter wereld zou kunnen komen ""

Anna is een alleenstaande vrouw die een kind wil zonder man. Arend wordt geboren, maar hij is te dik en lelijk en beantwoordt helemaal niet aan het imago van schattige baby. Zijn moeder houdt niet van hem en laat hem ook alleen als ze gaat werken. Op school wordt hij uitgelachen en gepest. Arend vlucht in zijn fantasiewereldje en verzamelt vleugels van vliegen, muggen en vlinders. Op een dag hoopt hij hiermee te vliegen. Tijdens de kortstondige vriendschap met zijn buurman die hij gauw "papa" noemt, leeft Arend op. De man sterft, Arend wil nu alleen nog maar vliegen en dat doet hij ook.

Gelezen door: Edith Clabots (15 boeken)

Citaat: "Opeens was Arend ervan overtuigd: wat voor hem lag, waren echte vleugels, helemaal en alleen voor hem bestemd, zijn vleugels. En het waren vleugels waarmee hij zou kunnen vliegen, hoger zelfs dan ooit een vlieg of een vlinder was gevlogen, en hoger dan welke vogel ook."

 Arend is geen kind zoals een ander. Al in de warme biotoop van de baarmoeder loopt het mis want in een razendsnel tempo groeit hij uit tot een reusachtige baby en transformeert zijn moeder van een lieftallige, slanke vrouw tot een kwabbig wezen dat haar bed niet meer uitkan.
De kinderwens, die de alleenstaande Anna sinds lang had gekoesterd, zal langzaam maar zeker omslaan in afschuw want niet alleen wou ze een meisje, maar Arend belichaamt ook de mislukking van haar leven, is misvormd en gedraagt zich abnormaal. Al een paar dagen na hun thuiskomst uit de kraamkliniek kondigt het eerste onheil zich al aan. Gezegend met krachtige longen, huilt hij heel de dag en maakt het leven van iedereen in de buurt tot een hel. Het geduld van Anna raakt stilaan op en ze begint het kind stilaan te verwensen en daarna te haten. De woede, die zich gedurende haar jonge leven heeft opgestapeld na alle tegenslagen, ontlaadt zich. De gevolgen blijven niet uit.

Het wordt een eeuwigdurend gevecht tussen moeder en zoon zodat de buren meermaals stille getuigen zijn van het getier, het gevloek en de harde klappen. “Arend was stil geworden. Hij durfde zich niet te verroeren, kon het ook nauwelijks. Elke plek van zijn lichaam voelde hij. Zijn hoofd bonsde. Het snikken van zijn moeder drong erin door als een soort geruis. Hij begreep het niet meer: zijn leven, haar haat. Waar had hij dit aan te wijten? Zij had voor hem gekozen, niet andersom.”

Het kind blijft maar groeien en dikker worden, maar is nauwelijks in staat om te praten en normaal te communiceren. Wanneer Anna terug gaat werken ziet ze er geen graten in om hem alleen te laten en dat is voor Arend het moment om te gaan exploreren. Zo leert hij zijn buurman Hans kennen, een vriendelijke vijftiger die het leven van het kind begrijpt en wat vreugde in zijn bestaan brengt.
Maar Arend leeft meer en meer in zijn eigen wereldje en niets interesseert hem tot hij ontdekt dat vogels en insecten vliegen. Dat wil hij ook. Wegvliegen van zijn moeder, de vrijheid tegemoet, de verwensingen en de pijn achter zich latend.

Op school is hij een buitenbeentje, speelt met niemand en wordt belaagd, gepest, geduwd en beentje gelicht. Iedereen lacht hem uit om zijn uiterlijk en hij trekt zich meer en meer in zichzelf terug. De woorden van de juffrouw dringen niet meer tot hem door, want hij kijkt liever naar de lucht hoe de “fogels fliegen”. Wanneer hij hoort dat een arend ook een vogel is, kan hij die woorden nauwelijks geloven. Heel even is hij dolgelukkig.
Op een dag geeft Hans hem de verentooi van een indiaan en Arend besluit dat hij een vogel wordt zodat hij kan wegvliegen.
 
De denkwereld van Arend wordt door auteur Stefan Brijs heel ongewoon in beeld gebracht. Al tijdens zijn lichamelijke ontwikkeling in de baarmoeder denkt hij over de dingen na en het lijkt alsof hij al weet dat hij niet gewenst zal zijn. Dit is wellicht zijn beweegreden om zich te misdragen als foetus want hij wil alles doen om te voorkomen dat hij geboren wordt. Ook als baby misdraagt hij zich door maandenlang te huilen en te krijsen en hij krijgt aanvankelijk weinig sympathie van de lezer. Door het aanhoudende getreiter van zijn moeder, het feit dat hij door haar mishandeld en alleen gelaten wordt en haar totaal gebrek aan liefde maken het kind stilaan aandoenlijk en meelijwekkend. Tijdens het opgroeien lijkt het alsof hij zijn eigen toeschouwer is en zelf bedenkt waarom de dingen zijn zoals ze zijn. Een man vermomd als een kind, maar toch in constante verwondering.  

Arend begint later ook na te denken over de dood, nadat hij het graf van zijn grootouders heeft bezocht, waarop hij besluit dat dood zijn misschien wel fijn is. Je voelt niets meer, je ademt niet en droomt ook niet. “Kindjes die doodgaan, veranderen in een engel en vliegen naar de hemel.”
Arend is een schrijnend verhaal over een kind dat nooit geboren had mogen worden. Door een speling van de natuur zal hij altijd anders zijn dan andere kinderen en nooit in staat zijn om aan de wensen van zijn moeder te voldoen. Voor dit ‘vergrijp’ wordt hij zwaar gestraft.
Stefan Brijs heeft een prachtige en aangrijpende roman geschreven over een jongetje dat op zoek is naar liefde, begrip en aanvaarding. Het verhaal leert ons dat mensen ook anders kunnen zijn en soms in hun eigen fantasiewereld leven om aan de harde werkelijkheid te kunnen ontsnappen.
 
 
 
 

Gelezen door: marleen (12 boeken)

Citaat: "Anna had geen woorden nodig om de band te voelen die er tussen haar zoon en haar buurman bestond.  Het was een band voelde ze ook ogenblikkelijk aan, die haar bedreigde, die haar moederschap ondermijnde, zelfs in het belachelijke trok."

Pareltje van een boek dat niemand onberoerd zal laten. Het boek beschrijft het trieste verhaal van Arend. Een jongen die door iedereen afgestoten wordt zowel door zijn eigen moeder als door zijn eigen leeftijdgenootjes. Hij leert van kleinsaf dat hij op zichzelf is aangewezen. De enige plek waar hij troost vindt is in zijn eigen fantasiewereld waar hij zichzelf vrij voelt. Het boek geeft je veel stof tot nadenken. Kan een mens zonder liefde leven? Wat is het effect van gepest worden? Hoe lang kan je wegvluchten in een fantasiewereld?  

Gelezen door: Annemie Plessers (26 boeken)

Speciaal boek. Wat een impact opvoeding, "thuis", pesterijen kunnen hebben op de ontwikkeling van een kind.Hoe het fysieke voorkomen van iemand verschrikkelijke reacties van mensen kan te weeg brengen. Hoe een vriendelijk gebaar soms verkeerd kan geïnterpreteerd worden. Hoe dit alles kan leiden tot het " slecht in je vel voelen" met zelfmoord tot gevolg.

Gelezen door: Claude Bonvin (778 boeken)

De roman verteld over een kind (Arend) dat nooit mogen geboren worden. Hij kent geen geluk nog liefde. Zijn moeder geeft hem meer slaag dan eten. Het uiterlijk geeft hij ook niet mee. Het liefst wil hij vliegen zoals de vogels. Een goed en ontroerende roman die na het lezen nog bij je blijft.