De Jonkvrouw en de eenhoorn

Gelezen door: Olivia Malfait (1 boeken)

Citaat: "The messenger said I was to come at once. That’s how Jean Le Viste is – he expects everyone to do what he says immediately. And I did. I followed the messenger, stopping just briefly to clean my brushes. Commissions from Jean Le Viste can mean food on the table for weeks. Only the King says no to Jean Le Viste, and I am certainly no king. "

Nadat ik verliefd was geworden op Meisje met de parel (Girl with a Pearl Earring), ging ik meteen op zoek naar het verdere werk van Chevalier.

Deze moet zeker niet onderdoen voor haar succesroman, integendeel. Alweer baseert de auteur zich op de creatie van een meesterwerk, in dit geval een reeks wandtapijten van een vrouw met een eenhoorn (nu nog te zien in het Musée de Cluny in Parijs).

In haar boek weeft Chevalier een verhaal rond de vele symbolen die verscholen zitten in de tapijten. Ze vertelt het verhaal van de ontwerper, Nicolas des Innocents, hoe die verliefd wordt op de dochter van een edelman en het effect dat dat heeft op zijn werk.

Net als bij Girl with a Pearl Earring weet Chevalier de lezer vanaf de eerste passages in het verhaal te zuigen, waardoor je het boek niet neerlegt tot je er de laatste letter van hebt uitgelezen. Zeker een aanrader dus!

Gelezen door: Kris Borremans (78 boeken)

De jonkvrouw en de eenhoorn is een subliem geschreven liefdesverhaal. Interessant is dat elk hoofdstuk vanuit een andere ik-figuur verteld wordt. Alle personages zijn zeer goed uitgewerkt. De wereld van de tapijtwevers komt echt tot leven, er is veel aandacht voor details.

Toch zijn er hier en daar kleine foutjes : in het klooster zouden de nonnen aardappelen eten terwijl dit gewas op dat moment nog niet in Europa geteeld werd. Een ander minpuntje vond ik dat het 15de eeuwse Brussel als een franstalige stad voorgesteld wordt (bijv. de plaatsnamen zijn altijd in het Frans). In het nawoord wordt dit wel rechtgezet. Het is een prachtig boek en heeft me doen aanzetten om de andere werken van Tracy Chevalier te lezen.

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Heerlijk liefdesverhaal, liefhebbers van geschiedenis vinden dit waarschijnlijk heel goed. Er staan een paar onlogische dingen in, aardappelen in de 15de eeuw? Ik denk het niet, toch niet als voedsel in het klooster, die dingen waren hetzij nog onbekend hetzij super de luxe voer voor de machtigen der aarde. Maar het verhaal, de symboliek, het is gewoon een heerlijk verhaal om te lezen en ze pretendeert geen geschiedkundige accuratesse, dus die schoonheidsfoutjes moeten we haar maar vergeven, vind ik.

Gelezen door: Dirk Similon (135 boeken)

Ik ben er niet wild van. Na het Meisje met de parel borduurt de schrijfster verder op haar eerste succes met dezelfde ingrediënten en 'trukendoos' voor een historische roman. Liefhebbers van het genre zullen dit boek ook wel fantastisch vinden, doch ik hield er een 'déja vu'-gevoel aan over.

Gelezen door: Dennis P. (770 boeken)

Citaat: "The messenger said I was to come at once. That's how Jean Le Viste ishe expects everyone to do what he says immediately. And I did. I followed the messenger, stopping just briefly to clean my brushes. Commissions from Jean Le Viste can mean food on the table for weeks. Only the King says no to Jean Le Viste, and I am certainly no king."

1490, in Parijs bestelt een nobelman een tapijt bij één der bekendste ontwerpers: Nicolas des Innocents. Deze knappe jongeman weet al snel onrust te stoken binnen de vrouwelijke huishouding. Wanneer hij de dames in zijn werk corporeert, houdt hij rekening met symboliek en geheimdoenerij, dit om zijn liefde te tonen. Ik geef het toe: vanaf dit boek behoor ik tot de Pygmalions van deze wereld. Dat wil zeggen, ik ben verliefd op een romanpersonage. De manier waarop Chevalier de personages portreteert, speelt met de gevoelens, ik maakte het nog niet vaak mee. Het is een genre dat aanleunt bij de (historische) chicklit, maar o wat heb ik er van genoten. (Hoe vaak bekeek ik de wandtapijten niet terwijl ik het boek las!)