Gelezen door: Marita Schaukens (140 boeken)

Citaat: "Waarom begrijpen maar zo weinigen dat de afkeer van anderen, de veroordeling van degene van wie je houdt, de liefde juist versterkt? Ik kon de verbazing over mijn keuze lezen in de ogen van iedereen om me heen. En het was niet alleen verbazing, bij sommigen was het regelrechte haat. Ze mochten haar niet."

In de nieuwste roman van Palmen is de dichter Ted Hughes de ik-verteller. In 263 pagina's brengt Palmen zijn verhaal, zijn versie van zijn relatie en huwelijk met de Amerikaanse Sylvia Plath.
Omdat de schrijfster de roman niet in hoofdstukken indeelde, lijken de 263 pagina's wel op een gulp van korte scènes, een stroom van gedachten. Zo rekent 'Hughes' af met de roddels die er na de zelfmoord van Plath begin jaren 60 over hem en haar zijn uitgestrooid.
Palmen kan op die manier de rol van de niets of niemand ontziende media in het publieke leven van bekende personen op de korrel nemen. Anderzijds zijn de bladzijden over de rol van Hughes in het losmaken van het poëtische 'ik' van Plath bijzonder mooi en teder. Hijzelf was lang voor haar een dichter die alom werd gevierd. Hij zocht zijn stof in mythen, in het verleden, in de dierenwereld (vosje op de flap) en misschien zag hij zo niet de kans op loutering van zijn eigen 'ik'.

Gelezen door: Jeanne Tielen (151 boeken)

Citaat: "Vanaf het moment van haar zelfgekozen dood erfde ik haar taal, werd de executeur van haar postume roem en voltrok daarmee als een beul het vonnis over mijzelf."

'Jij zegt het' is een bijzonder relaas van een verscheurd man (de dichter/schrijver Ted Hughes) die afrekent met de valse beschuldigingen aan zijn adres na de zelfmoord van zijn vrouw (de dichteres Sylvia Plath). De liefhebbende, tedere echtgenoot blijft overeind in zijn nabeschouwingen. Hij trapt niet na, maar legt de schuld bij zichzelf, ook al wist hij dat hij niet de schuldige was. Palmen voert de echtgenoot op als een integere, diep geschokte man in een vlotte schrijfstijl.

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Citaat: "Voor de meeste mensen bestaan wij alleen in een boek, mijn bruid en ik."

Ted hughes en Sylvia Plath vormen de ruggengraat van dit boek. Het leven van dit befaamde literaire koppel draait om literatuur en poëzie, maar ook een rollercoaster van emoties, stemmingen, intriges. Na haar zelfmoord krijgt Plath een aureool van barmhartigheid en wordt Hughes onder vuur genomen door de toenmalige insiders en intimi. In bijna driekwart van het boek straalt Hughes echter zoveel begrip uit voor zijn onstabiele vrouw dat het "pijn" doet om zijn later lot al te kennen. De sterkte van dit boek schuilt in de betrokkenheid die Palmen weet op te wekken. De stem van Hughes klinkt als een tijdgenoot die je meeneemt naar de jaren 50 en 60. Ik durf het boek niet echt aanraden omdat niet iedereen zich laat meeslepen door de literaire aspiraties van dit jonge koppel. Dit is immers de kapstok waaraan hun gevoelsleven opgehangen wordt.

Gelezen door: leen de backer (109 boeken)

Citaat: "De schrijver hoort niet in een roedel thuis,daar is hij te eenzaam,te egoïstisch, te trots voor, hij gedijt in het isolement."

Een adembenemend verhaal van een vrouw (Sylvia Plath) die haar eigen persoonlijkheid niet kan dragen. En dat in een tijd dat hsp nog niet was gekend. De vele impulsen en prikkels die ze steeds ondergaat, maakt dat men ze beschrijft als manisch-depressief, ook nu nog. Haar man Ted Hughes (ze hebben allebei echt bestaan) verlaat haar voor een andere vrouw. Dat kan ze niet aan. De zelfmoordgedachten waar ze mee geboren is, brengt ze nu ten uitvoer. Als je dit leest moet je ook de uitgegeven dagboeken van de echte Sylvia Plath lezen, die verklaren zo veel;

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "’De afgelopen vijfendertig jaar ben ik de gijzelaar geweest van haar mythe, opgesloten in een mausoleum waarin ik werd tentoongesteld als het reliek van een tragisch huwelijk.’"

Het huwelijk van Sylvia Plath (1932-1963), de Amerikaanse dichteres en schrijfster van de autobiografische roman 'The bell jar', met de Engelse dichter Ted Hughes (1930-1998) klonk als een sprookje, maar de bipolaire stoornis van Plath en Hughes' relatie met de dichteres Assia Wevill verstoorden hun relatie zodanig dat Plath uiteindelijk zelfmoord pleegde. Door bewonderaars van Plath werd Hughes later vaak gezien als de oorzaak van haar veel te vroege dood en als zodanig verguisd. Zelf heeft hij nooit op die beschuldigingen gereageerd, maar iets minder dan een jaar voor zijn dood in 1998 verscheen Birthday Letters van Ted Hughes, een bundel gedichten over zijn relatie met Plath. Bij de verfilming van haar moeders leven maakte de dochter van Plath en Hughes, Frieda, zich razend omdat ze vond dat de makers van de film haar moeders nagedachtenis misbruikten door er een goedkope sensatiefilm van te maken.

Ze was zo boos dat ze een gedicht schreef over de film onder de titel My Mother, The Book of Mirrors (2003). Aan dat alles moest ik denken toen ik Jij zegt het, de fictieve autobiografie van Connie Palmen las, want ook zij kiest duidelijk de partij voor Hughes. In al haar romans incorporeerde Palmen het ‘romaneske essay’, en deze roman is net zo. In de verantwoording schrijft Palmen dat ze haar roman voornamelijk heeft gebaseerd op de dichtbundel Birthday Letters. De roman is een fictieve autobiografie van Hughes die na jaren van stilzwijgen, ter bescherming van zijn kinderen en na jaren van aanvallen en beschuldigingen van anderen nu zijn verhaal doet, benadrukt ze ook.

Connie Palmen kan zeer sterk psychologisch portretteren, en dit boek is ook stijlvol en bloemrijk geschreven maar het is duidelijk voor mij dat ze partij kiest en dat deed het boek , alle literaire prijzen ten spijt, zeer sterk in waarde dalen. Een drama als dat het echtpaar Hughes-Plath overkwam verdient wel een iets neutralere benadering.

Gelezen door: Charlotte Van der Biest (1 boeken)

Citaat: "Alles aan mijn bruid ontroerde me, maar dit onvermogen zichzelf te zijn, de panische zoektocht naar een oprechte stem, greep me het meest aan."

Jij zegt het is een meeslepend verhaal dat geschreven is met veel aandacht voor de psychologie van de personages. Het sleurt je mee in de innerlijke worsteling van Ted Hughes die vertelt over zijn liefde voor Sylvia Plath. Palmen gaf een opvallende invulling aan de karakters van zowel Hughes als Plath. Duidelijke taal, zonder overdreven drama, zelfmedelijden of dubbelzinnigheden. Enig puntje van kritiek: de gedachten van Hughes kunnen soms protserig intellectueel zijn waardoor ze een afleidend effect hebben. Daarbij komt ook dat het verhaal geen verrassend plot heeft, deels omdat de afloop natuurlijk van tevoren al gekend is maar ook deels omdat in het boek meer over losse herinneringen gaat dan over een samenhangend geheel. Er is dus geen vernieuwend plot. Spanningsopbouw blijft redelijk vlak. In het algemeen zeer goed boek dat je op een verrassende manier naar de dingen leert kijken en je laat meevoelen met de personages.

Gelezen door: Ine V. (1 boeken)

Citaat: ""Ik heb gezwegen. Tot nu.""

'Jij zegt het' is een verhaal gebaseerd op een bekend dichterskoppel. Een verhaal waar zowel liefde als de dood centraal staan. Ik vond het een mooi verhaal, maar soms nogal duister. In het begin zag ik er ook niet direct een verhaal in, het was nogal mysterieus. Maar ondanks het begin, is dit boek zeker een aanrader.

Gelezen door: Hannah (1 boeken)

Verrassend, origineel en meeslepend autobiografisch verhaal over de tragische liefdesgeschiedenis van het bekende historische dichterspaar Plath en Hughes. Nu eens niet verteld vanuit de ogen van het alom omzien ‘slachtoffer’ Sylvia Plath, maar vanuit de ogen en gedachten van Ted Hughes. Een echte literaire hoogstander