Gelezen door: karin bosteels (21 boeken)

Citaat: ""Ik liep naar het altaar, dat vrijwel ongeschonden was. Precies op de plek waar de gelovige zou knielen om zijn Heer in heilige communie te ontvangen, stond een roestige kinderwagen, doorzeefd met kogelgaten.""

Op weinig plaatsen is de gruwel van de Tweede Wereldoorlog zo tastbaar als in Oradour-sur-Glane. Het Franse dorp werd in juni 1944 door de Duitsers platgebrand. Daarbij kwamen 642 mensen om.

In dit boek ontdekt hoofdpersonage Christine Lenoir geruime tijd na datum, onder meer omdat ze wordt geteisterd door onverklaarbare nachtmerries, dat ze niet zomaar een wees is: ze is een van de weinige overlevenden van Oradour-sur-Glane. Hoofdstuk 9 van het boek, met de nuchtere beschrijving van wat de nietsvermoedende dorpsbewoners die dag overkwam, heeft me echt omvergeblazen. De rest van het boek iets minder en dat had vooral te maken met de bij wijlen gezwollen stijl.

Niettemin vind ik dit boek een aanrader voor al wie een bezoek wil brengen (of heeft gebracht) aan Oradour-sur-Glane (dat als oorlogsmonument in de staat van toen werd bewaard).