Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Mijn meningen willen niets liever dan veranderen, dacht hij. En ik? Ik sta erbij en heb niets over ze te vertellen."

’ Persoonlijk spreekt mij het werk van Toon Tellegen (1941) heel sterk aan omdat in elk boek poëzie en fijnbesnaardheid hoogtij vieren. Dit gaat ook weer helemaal op voor zijn zesde boek over dieren van Tellegenis een roman over een egel. Het dier voelt zich vaak eenzaam in zijn huis en bedenkt dat hij alle dieren zou kunnen uitnodigen voor een bezoek. Maar hij wil de uitnodiging nog niet versturen, want twijfel en angst slaan toe. Twijfel over hoe hij de dieren moet ontvangen, hoe ze zullen reageren en of ze überhaupt wel willen komen. Zijn ze bijvoorbeeld niet erg bang voor zijn stekels? Angst heeft hij voor wat ze kunnen aanrichten. Zal de olifant niet zijn hele huis verpletteren en als de walvis komt, zal dan niet het hele bos onderstromen? In hoofdstuk 22 droomt hij van een boek met de titel Voor- en nadelen van bezoek. Vaak beeldt hij zich in dat de conversatie stilvalt, dat ze zijn taart niet lusten of dat ze helemaal geen thee blieven. De brief verdwijnt in een la, want hij durft het niet aan. Maar dan gaat hij een voor een de dieren na die langs zouden kunnen komen. De mier, de vlinder, de walvis, de giraffe, de secretarisvogel en nog veel meer en hij fantaseert zelfs over dieren die helemaal niet bestaan. omdat hij bedenkt wat er zou kunnen gaan gebeuren als de diverse dieren bij hem op bezoek zouden komen.

Door de schrijfstijl, waar poëzie uitvonkt, wordt het verhaal ook nu weer ontroerend mooi.