Gelezen door: Marita Schaukens (140 boeken)

Citaat: "Ooit dacht ik dat geluk op zich toch niet de zin van het leven kon zijn. Ik dacht dat zingeving ontstond als je weerstand ontmoette, of een opdracht kreeg die je misschien niet eens helemaal begreep, maar als ik aan mijn dochter dacht, was ik net zo overdreven sentimenteel als ieder ander in mijn plaats zou zijn. Als zij maar gelukkig was, konden alle zingeving en vrijheid naar de bliksem lopen. Ik was zelf mijn ergste tegenstander geweest en had grote moeite om ook maar ergens de zin van in te zien."

De ik-verteller in deze recentste driedelige roman van de bekende Noorse auteur blikt terug op zijn leven, nu hij 60 jaar wordt. Dat leven wordt niet chronologisch verteld. De vroege dood van zijn moeder en het onbegrip van zijn vader voor zijn liefde voor literatuur en Marx' visie op de samenleving hebben hem sterk aangegrepen. Hij heeft veel (korte) relaties met vrouwen die plots in zijn leven verschijnen. Als leraar probeert hij de leerlingen de liefde voor de taal en de literatuur te laten voelen. Eén leerling, de vluchteling Stanko, maakt een sterke indruk op hem.

Het is alsof de ik-verteller nooit echt rust vindt, altijd op zoek naar de verzoening met het lot, het leven, de werkelijkheid, terwijl hij tegelijkertijd een andere werkelijkheid in de literatuur zoekt en geen blijvende verbintenis met een vrouw aangaat. In het laatste deel ontvlucht hij het feest voor zijn 60ste verjaardag en reist hij naar Rome. Hij ontmoet er Jessie, een fotografe die op dezelfde manier naar de werkelijkheid kijkt als hij. Eindelijk lijkt hij een zielsgenoot gevonden te hebben.

Ik heb deze roman vrij snel uitgelezen, maar echt overtuigen deed hij niet; daarvoor zijn de bespiegelingen me iets te hoogdravend en wijdlopig.

Gelezen door: Noël Gybels (582 boeken)

Erg boeiend, soms meeslepend en vaak diepzinnig.

Een man kijkt op zijn zestigste terug op de voorbije jaren veelal denkend aan alle vrouwen, die daarin een rol hebben gespeeld. Een bijna psychologisch onderzoek, waarbij hij zichzelf niet spaart en zijn twijfels en vaak aarzelende levenshouding als foutenbasis onderstreept.

Het rijke taalgebruik en de uitgesponnen gedachtengang dwingen je tot grondig lezen en herlezen van de subtiele formuleringen. Alleszins een erg interessante kennismaking met deze schrijver, waarvan ik beslist nog meer wil lezen!

Gelezen door: Magdalena (4 boeken)

Citaat: "Als je boeken beschouwt als vlucht voor de werkelijkheid, maak je een vergissing. Door middel van boeken begrijp je; door middel van hun taal wordt duidelijk wat mogelijk is. (p.8)"

Mijn kennismaking met de Deense schrijver Jens Christian Grondahl is enorm meegevallen. "Portret van een man" is een boek dat mij op een bijzondere manier getroffen heeft. De lezer volgt de bespiegelingen en bedenkingen van een 60-jarige man die zijn leven overschouwt en zich vooral focust op de vrouwen die een rol gespeeld hebben in zijn leven. De man stelt zich vele vragen zodat je de indruk krijgt dat je samen met hem naar antwoorden kan zoeken. Je treedt binnen in de intimiteit van het personage.