Zomerhuis met zwembad

Gelezen door: Margo Van der Smissen (1 boeken)

Gelezen door: Marc Dilliën (135 boeken)

Citaat: "Ik ben huisarts. Van 's ochtends halfnegen tot één uur 's middags houd ik spreekuur. Ik neem de tijd. Voor elke patiënt neem ik twintig minuten. Die twintig minuten zijn mijn uithangbord. Waar trekt een huisarts vandaag de dag nog twintig minuten voor je uit? zeggen de mensen-en vertellen het aan elkaar door. Patiënten verwarren tijd met aandacht. Ze denken dat ik ze meer aandacht geef dan andere huisartsen. Maar ik geef ze alleen maar meer tijd."

Herman Koch schrijft dit verhaal in een vlotte doorleesstijl: korte, eenvoudige zinnen met veel dialoog, zonder stilistische hoogstandjes. Hij onthult in het begin van het boek de afloop van de plot en daardoor wordt gans het verhaal één spanningsboog. De lezer weet hoe het afloopt maar niet hoe.
Herman Koch kan die spanning goed vasthouden en als toemaat serveert hij een aantal morele dilemma's: moeten pedofielen niet gewoon uit de circulatie genomen worden zoals een toestel met een defect? Is homofilie is tegennatuurlijk?

De "naturel" waarmee hij vertelt, gelardeerd met de morele standpunten en de uiteindelijke radikale oplossing van de vader van het verkrachte meisje, maken van dit boek een mooie leeservaring waarover nog lang kan nagekaart worden.

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Heel vlotte leesstijl en toch niet oppervlakkig. Doet je even stilstaan bij dilemma's waar huisartsen mee geconfronteerd worden, en bij uitbreiding, wij allemaal, en wat dat met een mens doet. Dit is absoluut een aanrader. Niet zo gek op Nederlandstalige literatuur? Toch lezen want een topper.

Gelezen door: Karla (73 boeken)

Citaat: "Er komt een vlek in je broek. Je favoriete broek. Je wast de broek tien keer achter elkaar op negentig graden. Je boent en schrobt en wrijft. Je zet zwaar geschut in. Bleekmiddelen. Schuursponsjes. Maar de vlek gaat niet weg. Als je te lang boent en wrijft komt er hooguit iets anders voor in de plaats. Een plek waar de stof dunner en bleker is. Die bleke plek is de herinnering. De herinnering aan de vlek. Je kunt nu twee dingen doen. Je kunt de broek weggooien, of je kunt de rest van je leven blijven rondlopen met de herinnering aan de vlek. Maar de bleke plek herinnert je niet alleen aan de vlek. Hij herinnert je ook aan de tijd waarin de broek nog schoon was. Wanneer je maar ver genoeg terugspoelt, komt uiteindelijk de schone broek weer in beeld. Je weet inmiddels dat hij niet schoon zal blijven. Ik weet dat ik de rest van mijn leven zal blijven terugspoelen."

Zijn bestseller Het diner stond pas nog op het menu van onze leesclub (bib Maaseik). Ondertussen staat hij bovenaan in allerlei top 10 lijstjes met zijn nieuwste roman Zomerhuis met zwembad. We hebben het over de Nederlandse auteur Herman Koch.

‘Ik ben huisarts’ Met dit simpel zinnetje komt verteller Marc Schlosser onmiddellijk to the point. Hij wordt beschuldigd van een medische fout met fatale gevolgen voor zijn patiënt Ralph Meier, een beroemd acteur. We zijn vertrokken voor een terugblik op hoe het zover gekomen is. Gaat het wel echt om een medische fout of is hier opzet in het spel? Over de inhoud van het verhaal en de plot geef ik liever niet teveel prijs, maar ik wil wel graag kwijt dat Koch een heel onderhoudend en spannend boek afgeleverd heeft. Belangrijk voor de spanningsboog is dat we op de eerste bladzijden al een fragmentarische samenvatting van de gebeurtenissen krijgen. De nieuwsgierigheid is meteen gewekt, want we weten al iets over het ‘wat’, maar nog helemaal niet over het ‘hoe’ en zeker niet over het ‘waarom’. En die ware toedracht wordt pas op de allerlaatste bladzijden duidelijk, wanneer de puzzelstukjes mooi in elkaar schuiven.

Het grootste deel van de actie ontrolt zich tijdens een vakantie van het gezin Schlosser aan het ‘zomerhuis met zwembad’ van Ralph Meier. In het eerste deel krijgen we vooral een inkijk op de huisartsenpraktijk van Marc Schlosser. Zijn patiëntenbestand bestaat hoofdzakelijk uit artistieke figuren: kunstenaars, filmregisseurs, schrijvers, balletdansers, enz. Dit levert hilarische taferelen op, die ook verder in het verhaal sporadisch terugkomen. Terwijl in Het diner het burgerlijk establishment het moest ontgelden, zet Herman Koch in Zomerhuis met zwembad het arty-farty wereldje van (would-be) kunstenaars flink in zijn hemd. Net als in Het diner staat de vraag ‘Hoever ben je als ouder bereid te gaan om je kinderen te beschermen?’ centraal. En ook deze keer gebruikt de auteur zijn roman als vehikel voor het ventileren van allerlei ‘gevaarlijke’ ideeën. Terwijl die in Het diner vooral gingen over misdaad, de doodstraf, daklozen, het onderwijssysteem of de Jodenvervolging legt hij in dit nieuwe boek de vinger op de wonde van de Nederlandse gezondheidszorg en stelt hij oplossingen voor over hoe de samenleving het best kan omgaan met pedofilie.

Vrees je nu dat het hier gaat om het zoveelste stereotiepe verhaal over kindermisbruik? Beslist niet! Ik kan je wel verklappen dat je net als in Het diner ook in dit verhaal de verteller niet blindelings mag vertrouwen en dat opnieuw geen enkel personage vrijuit gaat. Zomerhuis met zwembad: een sterke zedenschets, verstopt in een spannende thriller. Nog beter dan Het diner!

Gelezen door: Edith Clabots (15 boeken)

Marc Schlosser, de ik-verteller van dit bizarre verhaal, is huisarts. Elke voormiddag wordt zijn wachtkamer bevolkt door voornamelijk schrijvers, advocaten, kunstenaars, filmregisseurs en acteurs. Hij gaat er prat op dat hij voor iedere patiënt twintig minuten uittrekt, maar hij houdt er de eigenaardige gewoonte op na om te doen alsof hij belangstellend naar hun klachten luistert, terwijl hun uitleg hem niet in het minst interesseert.
Hij doet dit vooral omdat hij gelooft dat de overgrote meerheid van zijn patiënten lijntrekkers zijn die eigenlijk niets mankeren. Als hij hen noodgedwongen onderzoekt, bekijkt hij hun lichamen met afkeer en denkt dan liever aan een pretpark dan aan de bleke, behaarde billen en schimmeltenen van zijn patiënten.

Hij leert de flamboyante Ralph Meier kennen wanneer deze op de raadpleging komt voor een voorschriftje dat hij elders niet kan krijgen, want Marc staat erom bekend het niet zo nauw te nemen met het voorschrijven van geneesmiddelen. Ralph, een gevierd toneelacteur, lijkt een charmante man, vooral wanneer hij mooie vrouwen ontmoet en zijn zin krijgt.
Twee weken later worden Marc en zijn vrouw Caroline uitgenodigd voor een voorstelling in de Stadsschouwburg waar de ‘maestro’ de hoofdrol speelt in Richard II. Na de voorstelling leert het echtpaar ook Judith, de vrouw van Ralph kennen. Het valt Marc op hoe Ralph vrouwen bekijkt, in casu zijn eigen vrouw Caroline die hij zonder enige schaamte van hoofd tot voeten opneemt, likkebaardend en met een hongerige blik als een roofvogel die een smakelijk hapje ontdekt.

Maar anderzijds laat ook Ralphs mooie vrouw Judith hem niet onberoerd. Barbecues en andere ontmoetingen volgen en Marc, die jaloers is op de aandacht van Ralph voor Caroline, probeert zoveel mogelijk aan te pappen met Judith die hij meer en meer begeert. Marc houdt niet van kamperen. Het complete gebrek aan privacy en de menselijke viezigheid die hem vierentwintig uren per dag door de strot worden geduwd, blijven hem tenminste bespaard wanneer hij zijn vakantie in een hotel kan doorbrengen.

Wanneer hij verneemt dat Ralph en Judith een zomerhuis met zwembad hebben gehuurd aan de Franse kust om daar de zomervakantie met hun zonen Alex en Thomas door te brengen, ruikt hij zijn kans om Judith terug te zien en er eindelijk werk van te maken. Plots wil hij wel gaan kamperen met zijn vrouw en hun dochters Lisa en Julia en liefst zo dicht mogelijk bij het zomerhuis om er dan de Meiers toevallig tegen het lijf te kunnen lopen.

Uiteindelijk belanden ze met hun tent in de tuin van hun ‘vrienden’. Ze ontmoeten er de regisseur op leeftijd Stanley Forbes en zijn piepjonge Amerikaanse vriendin Emmanuelle. Stanley blijkt ook niet vies van ander vrouwelijk schoon en net als Ralph heeft hij een meer dan gezonde belangstelling voor de dertienjarige Julia, die stilaan een jonge vrouw wordt. Ralph houdt ervan speels bikinibroekjes naar omlaag te trekken; Stanley houdt het vooral op erotisch getinte foto’s van de dertienjarige Julia met de belofte dat ze een mooie toekomst als model tegemoet gaat in Amerika.

Ralph blijkt zich meer en meer te ontpoppen als een brutaal, luidruchtig en exhibitionistisch mannetjesdier. Er ontstaat een broeierige sfeer en Caroline wil eigenlijk nog het liefst vertrekken, maar Marc, die zijn eigen persoonlijke ‘hapje’ nog moet zien te veroveren, weet haar te overhalen om nog wat te blijven ‘want de kinderen spelen toch zo fijn samen’. Tijdens het midzomernachtfeest op het strand komt het tot een conflict tussen Ralph, Stanley en Marc en een aantal jonge vrouwen die wel wat plezier willen maken met oudere heren maar hun avances uiteindelijk toch niet kunnen waarderen.
Tot overmaat van ramp verdwijnt Julia tijdens een wandeling met Alex op het strand. Wanneer ze haar na een urenlange zoektocht terugvinden, blijkt er zich een drama te hebben voltrokken. Marc trekt zijn conclusies en het gezin vertrekt vroeg in de ochtend zonder afscheid te nemen van de anderen.

Meer dan een jaar later verschijnt Ralph op het spreekuur, duidelijk vermagerd en zonder de branie van weleer. Wanneer hij zijn lichaam laat onderzoeken door Marc, weet deze als doorwinterde arts onmiddellijk dat het hier om iets kwaadaardigs gaat en hij neemt wraak op Ralph die zijn recht op clementie voorgoed heeft verspeeld tijdens de mislukte vakantie in Frankrijk. Zijn revanche op de man die hij schuldig acht, heeft dramatische gevolgen.

Wie de schitterende roman Het diner (2009) van Herman Koch heeft gelezen, zal merken dat de thematiek van het verhaal in grote lijnen hetzelfde is. Net als in Het diner begeeft de schrijver zich op het terrein van de ethiek, vooral als het erom gaat je kinderen te beschermen en hoever iemand daarin kan gaan. De plotwendingen zijn hier echter veel sterker dan in zijn vorige boek en de lezer wordt meermaals op het verkeerde been gezet en in de war gebracht door alle mogelijkheden die worden voorgeschoteld.

Maar het is meer dan een spannende thriller, hoewel het onheilspellende constant op de loer ligt. Volwassenen willen hun kinderen behoeden voor alle kwaad, maar hebben zichzelf vaak niet in de hand en dat blijkt duidelijk bij Marc. Zijn vooroordelen en zijn gemoraliseer stroken niet met zijn eigen bedenkelijke en ontluisterende beroepsethiek en met het feit dat hij zijn handen zelf niet kan afhouden van andere vrouwen. Hij is een hypocriet en een moraalridder.

Een vent op de camping met een te korte broek en een rol wc-papier in de hand vindt hij obsceen, zeker als zijn kinderen in de buurt zijn. Zonder iets te hebben misdaan, valt de man al meteen in ongenade en hij stelt zich levendig voor hoe hij de tenen van de toekomstige pedofiel met een ijzeren hamer verbrijzelt. Koch is een geboren verteller. Hij noemt de dingen bij hun naam, zijn personages zijn herkenbaar en de overwegend geestige scènes zijn heerlijk om te lezen. Zijn kritische geest weet alles te verpakken in spot, cynisme en morbide humor. Ook al is het soms grof en provocatief, het blijft geestig en onderhoudend.

Ondanks de quasi luchtige toon van het verhaal laat Herman Koch de kans niet onbenut het falende systeem van de Nederlandse gezondheidszorg aan te klagen. Een systeem dat zich vooral uit in de hallucinante lange wachtlijsten, waarbij mensen sterven voordat zij het einde van de wachtlijst hebben bereikt. Vrouwen wordt aangepraat thuis te bevallen omdat het veiliger zou zijn, terwijl het alleen maar goedkoper is. De levens van moeders en baby’s zijn een ingecalculeerd risico en de zuigelingensterfte in Nederland zou de hoogste zijn van heel Europa en de rest van de Westerse wereld.

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Mannen kijken altijd naar vrouwen. Maar Ralph Meier keek naar vrouwen alsof hij door de playboy bladerde."

Leeslicht is een samenwerking van Uitgeverij Eenvoudig Communiceren en Stichting Lezen & Schrijven en biedt Nederlandse bestsellers aan in vereenvoudigde taal, waardoor mensen die moeite hebben met lezen en schrijven kennis kunnen maken met Nederlandse romans. Deze boeken openen deuren voor mensen met leesproblemen en maken dat zij in klas, leesgroep of vriendenkring kunnen meepraten over boeken. Om de proef op de som te nemen heb ik Zomerhuis met zwembad dat ik in de gewone versie kende in Leeslichtversie gelezen.
Als je de originele versie kent denk je tijdens lezing wel, hier is serieus aan gewerkt, maar echt iets missen doe je niet ,ook al is er ingekrompen van 380 tot 159 bladzijden. Zo een boek hertalen is natuurlijk een even grote gave als een boek vertalen. Een slechte vertaling kan een pareltje verwoesten. Een goede vertaling kan een middelmatig werk tot niveau verheffen.

Marian Hoefnagel (1948) hertaalde dit werk. Van beroep is zij taalkundige en schrijfster van boeken voor tieners. De boeken van Marian Hoefnagel gaan over onderwerpen die tieners bezighouden: verliefd worden, uitgaan, verkering krijgen, vrijen en 'de eerste keer'. En over problemen die daarmee te maken hebben: bedrogen worden, incest, homoseksualiteit, alcohol- en drugsgebruik, zwangerschap, loverboys, uitgehuwelijkt worden en eerwraak. De boeken van Marian Hoefnagel zijn makkelijk te lezen en daarom heel populair bij leerlingen die niet van lezen houden.
Als taalkundige weet zij natuurlijk hoe belangrijk taal is. Wanneer je een boek hertaalt dan kan je daar flink wat in knippen, maar de essentie én de sfeer moeten wel behouden blijven, het mag geen korte inhoud worden. Het spelen met moraal is héél belangrijk in dit boek en dat heeft Marian Hoefnagel even sterk in het boek behouden. De sarcastische humor, die in Zomerhuis met zwembad in het begin volop aanwezig is en gedoseerd afneemt naarmate de gebeurtenissen ernstiger worden, is soms behoorlijk grof, en sluit zo goed aan bij Marcs onsympathieke en onberekenbare karakter. Deze huisarts, die twintig minuten per patiënt reserveert maar de tijd opvult met zogenaamde aandacht (‘met de illusie van aandacht, kan ik beter zeggen’), wordt wel boos op Ralph wanneer deze naar Caroline kijkt, maar deinst er zelf niet voor terug Ralphs vrouw Judith het hof te maken. Ook Ralph, een gewelddadige man met overgewicht die verlekkerd naar elke vrouw kijkt (en niet alleen naar vrouwen - ook jonge meisjes vallen ten prooi aan zijn wellustige blikken), is een afstotelijk personage. En tevens degene die als hoofdverdachte beschouwd wordt wanneer de veertienjarige Julia op een avond op het strand verkracht wordt. De wraak van Marc is gruwelijk want hij misbruikt er zijn macht als arts voor.

Kijk dit (humor inbegrepen) zit ook allemaal mooi intact in deze versie. Of ze even goed Thirza zou kunnen hertalen weet ik niet want die man moet het toch vooral van zijn taal hebben. Koch is minder literair maar wel een sfeerschepper. En die sfeer die je soms doet gruwen heeft Marian Hoefnagel heel deskundig intact gehouden tijdens het hertalen naar Leesniveau: B1 .

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Citaat: "Vanbinnen klinken alle menselijke lichamen hetzelfde."

Huisarts Marc Schlosser heeft een bloeiende praktijk. Zijn mooie vrouw Caroline en twee tienerdochters Lisa en Julia maken zijn geluk compleet.
Als huisarts is hij een beetje bezadigd en uitgeblust. Als de bekende acteur Ralph Meijer op consultatie komt, neemt hij een kweekje van een vetbol/kankergezwel.
Vooraan in het verhaal stormt de vrouw van Ralph Meijer razend de praktijk van Marc binnen. Er hangt Marc een tuchtzaak boven het hoofd, maar de details zijn de lezer nog onbekend.
We worden meegenomen naar het vakantiehuis van Ralph en Judith. Hun zonen Alex en Thomas zijn het ideale gezelschap voor Lisa en Julia. Er ontstaat een prille verliefdheid tussen Alex en Julia. De volwassenen zijn getuige van hun kalverliefde. Het meisje wordt een jonge vrouw.
Ralph kijkt met gretige ogen  naar elke vrouw: ook naar Caroline en Julia. We krijgen een niet zo fraai beeld van de acteur. Er hangt een broeierige sfeer rond het zwembad van het zomerhuis. Zeker als ook Marc en Judith elkaar overspelige blikken toewerpen.

Het boek grijpt de lezer vast vanaf de eerste bladzijde en werkt toe naar het midzomernachtfeest. In onduidelijke omstandigheden wordt Julia toegetakeld. De auteur laat onzekerheden boven het verhaal zweven waardoor je meegezogen wordt in het boek om meer te weten te komen over de juiste omstandigheden.
De verdenkingen schieten alle kanten uit en alweer wordt de lezer uitgenodigd om zich te verdiepen in de details die aan de gebeurtenissen vooraf gegaan zijn. Ook nadien worden de reacties van de protagonisten onder de loep gehouden. Naar het einde van het boek toe ontstaat er een soort van 'ontspanning' in het verhaal. We grijpen terug naar een verhaallijn die al in het begin van het boek een aanzet kreeg. We borduren voort met nieuwe feiten, met een andere kijk op de gebeurtenissen. In deze sfeer van ontspanning krijgt het verhaal zijn ontknoping. Het verhaal heeft zijn climax niet op het einde, maar staat wel garant voor een schitterende leeservaring over liefde, wraak, overspel, macht, geweld en (ouderlijke) radeloosheid/bezorgdheid.

Gelezen door: Pieter Lemmens (1 boeken)

Citaat: "Soms spoel je je leven terug, om te kijken op welk punt het nog een andere richting had kunnen nemen. Maar soms valt er helemaal niets terug te spoelen - je weet het zelf nog niet, maar het spoelt nu alleen nog maar vooruit. Je zou het beeld willen stilzetten... Hier, zeg je tegen jezelf. Als ik iets anders had gezegd...iets anders had gedaan.
"

Marc Schlosser is een succesvolle huisarts, maar wanneer hij een medische fout begaat waardoor een van zijn patiënten overlijdt, moet hij voor het Medisch Tuchtcollege verschijnen. Die patiënt was niet zomaar iemand, maar wel een beroemde acteur, Ralph Meier. Zijn medische fout gebeurde echter niet toevallig. Dat heeft alles te maken met wat er zich tijdens zijn vakantie afspeelde in het zomerhuis (met zwembad) van Ralph Meier.
Voor mij is dit boek een geslaagde opvolger voor Het Diner (2009) en misschien zelfs nog beter. Dit boek laat net zoals Het Diner duidelijk zien dat alles niet altijd is zoals het op het eerste zicht lijkt. Het leest ongelofelijk vlot en heeft een verrassende wending. Ook liet het bij mij verschillende keren een glimlach op de mond verschijnen. Kortom, dit boek is zeker een aanrader!

Gelezen door: Lydia (266 boeken)

Citaat: "Soms spoel je je leven terug, om te kijken op welk punt het nog een andere richting had kunnen nemen. Maar soms valt er helemaal niks terug te spoelen - je weet het zelf nog niet, maar het spoelt nu alleen nog maar vooruit. Je zou het beeld stil willen zetten .... Hier, zeg je tegen jezelf. Als ik hier iets anders had gezegd ... iets anders had gedaaan. Ik ging die avond naar het strand. En toen ik terugkwam was ik iemand anders. Niet voor even, of voor een paar dagen, nee: voor altijd.
"

Dit boek en Het Diner van dezelfde auteur, zijn van de beste boeken die ik de afgelopen jaren gelezen heb! Ze doen je nadenken over hoe je zou reageren als één van je geliefden iets aangedaan wordt of als één van je geliefden een stommiteit uithaalt. Hoe reageer je dan als ouder? Ga je ze beschermen? Helpen? Afstoten? Het verhaal is zo spannend opgebouwd dat je moet doorlezen. Van in het begin weet je wat er gebeurd is maar hoe het tot die gebeurtenis gekomen is, weet je pas op het einde.

Twee boeken om nooit te vergeten ....

Gelezen door: NadiaH (123 boeken)

Citaat: "Opeens zag ik de roofvogelblik weer : dezelfde roofvogelblik waarmee hij destijds Caroline had uitgekleed in de foyer van de schouwburg.  En net zoals toen schoof er een vlies voor zijn ogen terwijl hij de meisjes van hoofd tot voeten opnam, waarbij zijn blijk uiteindelijk bleef rusten op hun billen."

Eenvoudige, vlotte schrijfstijl, net zoals in Het Diner. Koch is een meesterlijk verteller en hij slaagt erin om je voortdurend op het verkeerde been te zetten. Bovendien splitst hij je af en toe een paar morele dilemma's in je maag. Ik houd van zijn humor en cynisme/sarcasme. En hoewel je van in het begin weet hoe het verhaal eindigt blijft spannend tot de laatste bladzijde. Zeker lezen!

Gelezen door: Claude Bonvin (778 boeken)

Een beroemd acteur Ralph Meier is overleden doordat een huisarts Mars Schlosser een medische fout heeft gemaakt. Zou het te maken hebben met de vakantie in het zomerhuis met zijn gezin? Weeral een goed geschreven roman van Herman Koch, die vol humor de biologie van de mens te verwoorden. En als je nog eens naar je huisarts gaat en je denkt aan dit boek zal je zeker je huisarts anders bekijken.

Gelezen door: Dirk Similon (135 boeken)

Citaat: "Patiënten verwarren tijd met aandacht. Ze denken dat ik ze meer aandacht geef dan andere huisartsen. Maar ik geef ze alleen maar meer tijd. Wat ik moet weten heb ik na één minuut gezien. De overige negentien minuten vul ik met aandacht. Met de illusie van aandacht, kan ik beter zeggen."

Koch trekt je bij monde van de hoofdpersoon, een huisarts met een cliënteel van artistieke patiënten, mee in een spannend verhaal van foute relaties, bedrog en vrouwenloperij, wraak en 'het recht in eigen handen nemen', ouderschap en opgroeiende kinderen, normenvervaging en overschrijden van grenzen, het blasé van de mondaine wereld, enz...

De lezer wordt regelmatig op het verkeerde been gezet en het verhaal neemt onverwachte wendingen, maar niemand gaat vrijuit in dit boek, ook de maatschappij niet. Boeiend en uitdagend.

Gelezen door: Greet Devriese (1 boeken)

Ongelooflijk genoten van dit spannende verhaal dat slechts met mondjesmaat prijsgeeft wat er nu eigenlijk gebeurd is. Bovendien zijn de medische scènes geweldig, vooral als hij zijn cynische visie op de geneeskunde en de rol van de huisarts daarin verklaart. Al wordt het bij momenten een beetje griezelen zoals wanneer hij zijn eigen ontstoken oog opereert. Ik vond het in elk geval zeer moeilijk om het boek opzij te leggen tot het helemaal uit was...

Gelezen door: Nancy (6 boeken)

Het boek leest vlot maar ik vond het persoonlijk niet echt indrukwekkend. Het is geen blijvertje. Het boek heeft me wel doen nadenken over hoe artsen hun patiënten zien en hoe mannen opgroeiende meisjes bekijken.

Gelezen door: niki (4 boeken)

Heb dit boek gelezen tijdens mijn vakantie aan het zwembad van een gehuurd vakantiehuisje... In één ruk uitgelezen op een week! Prachtig opgebouwd verhaal. Een boek dat niet in je koffer mag ontbreken!

Gelezen door: Jeanne Tielen (151 boeken)

Mooi, meeslepend, intrigerend, vlot leesbaar en de nodige humor die de ernst af en toe doorprikt. Een roman die je in één keer kan uitlezen, met een toch wel raadselachtig einde.

Dankzij de herwerkte versie van Marian Hoefnagel is het nu ook verkrijgbaar als eenvoudig Nederlands geschreven boek.
ISBN 978-90-8696-129-0

Gelezen door: Sarah (40 boeken)

Citaat: "Soms spoel je je leven terug, om te kijken op welk punt het nog een andere richting had kunnen nemen. Daar! zeg je. Kijk daar..."

Marc is huisarts. Op een dag krijgt hij een nieuwe patiënt, de bekende acteur Ralph Meier. Op zich niets bijzonder, want  omwille van zijn nogal speciale aanpak trekt hij veel bekende personen aan. Het merendeel van zijn patiënten minacht hij stiekem, maar bij Ralph is het anders. Marc en zijn gezin worden uitgenodigd om in de vakantie te komen logeren in het zomerhuis van de Meiers. Hier vindt uiteindelijk een gebeurtenis plaats die hun leven drastisch verandert.

Weer een geweldig boek van Koch! Van de eerste tot de laatste pagina houdt hij je in zijn greep. Meermaals zette hij me op het verkeerde been, de afloop was dan ook zeer verrassend. Ik had spijt toen het boek afgelopen was!

Gelezen door: ingrid (42 boeken)

Citaat: ""Terwijl hij de achterzijde van Carolines lichaam van hoofd tot voeten opnam schoof er een vlies voor zijn ogen. Je ziet het weleens bij roofvogels in natuurfilms. Roofvogels die ergens in de diepte, van hoog uit de lucht, of vanaf een boomtak, een muis of een ander smakelijk hapje hebben ontdekt. Zo bekeek Ralph Meier het lichaam van mijn vrouw: als iets eetbaars waar het water hem bij in de mond liep." "

Een ietwat cynische huisarts met een patiëntenbestand van artiesten gaat in op de uitnodiging van een acteur om met zijn gezin de zomervakantie door te brengen in een zomerhuis in Frankrijk. De gebeurtenissen tijdens het verblijf leiden uiteindelijk tot een medische fout. Het verhaal wordt op een heerlijk cynische toon verteld.

Gelezen door: ThibautDuthois (1 boeken)

Citaat: "ook de kinderen (worden) gedwongen het vooral lollig te houden. Om papa's kist met plakplaatjes of gedichtjes te beplakken. Om zijn favoriete koffiemok met FUCK YOU! erop in de kist te stoppen.' "

Zomerhuis met zwembad is geen boek dat je in één ruk uitleest. Het is een boek dat je af en toe eens even moet neerleggen na een (te) hoge lading aan beschrijvingen, vergelijkingen en details. Het is een boek waar ik in kleine portietjes van heb genoten. In dit boek bewijst Herman Koch opnieuw dat hij enorm goed kan schrijven.

Koch heeft voor zijn nieuwe boek een interessante verteller gekozen, Marc Schlosser, een vat vol tegenstrijdigheden. Hij is afstandelijk doch zeer verlangend naar innige relaties. Hij is zowel de goede als de slechte, zoals dat wel vaker gebeurt in Herman Kochs boeken. Marc lijdt een rustig leventje, hij heeft een mooi gezin en zijn schaapjes op het droge, hij is niet ongelukkig, maar ook niet gelukkig. Gewoon is het juiste woord. Van ‘gewoon’ blijft er echter niet veel meer over na de intrede van Ralph Meier in zijn leven, een gevierde theateracteur die nu ook achter de roem is aangelopen in de film- en televisiewereld. Na veel vijven en zessen (die in dit boek talrijk aanwezig zijn) beland het hele gezin Schlosser in het zomerhuis van de familie Meier. Hierna volgen komische en dramatische taferelen elkaar in snel tempo op. Marc begint iets met de vrouw van Ralph, Stanley (een Amerikaanse regisseur) heeft wel een héél jonge vriendin, Ralph die in aanraking komt met de plaatselijke binken nadat hij iets te enthousiast omging met de plaatselijke schoonheden, et cetera.

De pointe van het verhaal laat lang op zich wachten, maar ons geduld wordt beloond, wat een pointe: de oudste dochter van Marc wordt aangerand teruggevonden op het strand. Het verhaal over de doorsnee, op een burn-out afstevenende huisdokter verandert opeens in een verhaal over een ‘huisdokter by day, detective by night.’ Marc Schlosser zal niet rusten voor hij de dader te pakken heeft. Iedereen is verdacht, Ralph Meier die blijkbaar vieze spelletjes speelt met zijn dochters, diens zoon die het laatst gezien was met zijn dochter, Stanley die blijkbaar niet vies was van jong schoon, …

Het einde van 'Zomerhuis met zwembad' weet me niet te bekoren. Maarten Dessing schrijft in knack dat hij vond dat 'Het diner' (Kochs vorige boek) zwakke antwoorden gaf en dat in dit boek er geen sprake is van gemakkelijke oplossingen. Dat vind ik niet. (Wie het einde van het boek nog niet wil weten kan nu beter door scrollen naar de volgende alinea.) De keuze van de auteur om een simpele loodgieter die nog geen hoofdstuk aan tekst bij elkaar krijgt de dader te maken vind ik makkelijk en oninteressant. We krijgen niet genoeg aanwijzingen waardoor het als lezer onmogelijk is om mee te speuren. De lezer blijft met een 'waarom' zitten omdat Herman Koch geen duidelijk motief geeft, jammer.

In 'Zomerhuis met zwembad' slaagt Herman Koch er wel in weinig interessante lange beschrijvingen op zo’n goede manier te formuleren dat ze een feest worden om te lezen. Gedetailleerde, gore beschrijvingen over medische handelingen die anders niet geschikt zijn voor de doorsnee lezer die een gezellig uurtje met een boek gaat zitten worden opeens ook voor hen boeiend, al geeft Herman Koch met deze fragmenten een nieuwe betekenis aan het woord boeiend. Vooral het eerste deel zit vol met deze parels van beschrijvingen. Ik moet echter toegeven dat het verhaal daardoor maar traag op gang komt. Het is een schitterend voorprogramma, maar het blijft wachten op de hoofdact.

Het boek heeft me dus meer weten te overtuigen op het vlak van vorm en taal dan op inhoudelijk vlak. Desalniettemin is 'Zomerhuis met zwembad' opnieuw een groot bewijs van Kochs kunde.

Gelezen door: leen de backer (109 boeken)

Citaat: ""Patiënten verwarren tijd met aandacht.Ze denkend at ik ze meer aandacht geef dan andere huisartsen.Maar ik geef ze alleen maar meer tijd. Wat ik moet weten heb ik na één minuut gezien. De overige negentien minuten vul ik met aandacht. met de illusie van aandacht, kan ik beter zeggen.""

Een heerlijke pageturner die ik in één ruk heb uitgelezen. Het is duidelijk een fictieve arts die hsp is en aan beroepsmisvorming lijdt. Dat maakt het juist grappig. Zijn fantasie , zijn cynische ondertoon, zijn visuele verbeeldingskracht, zijn uit verband gerukte realiteit, je weet dat het niet kan en dat maakt het ontspannend lezen.