De kleur van jaloezie

Gelezen door: Christine Jonckers (7 boeken)

De ambitieuze inspecteur Jessie Driver wordt ter plaatse gestuurd als er aan de Theems door een groepje roeiers een skelet wordt gevonden. In eerste instantie denkt Jessie dat haar mannelijke collega's een grap met haar willen uithalen en ze is niet van plan om zich te laten kennen en stort zich vol overgave op het onderzoek. Al zeer vlug blijkt dat het skelet door middel van een zuur ontdaan is van huid en haar. Jessie zet alles op alles om zich tegenover haar collega's te bewijzen en kan zeer snel de stoffelijke resten identificeren. Het gaat om de aan lager wal geraakte actrice, Verity Shore. Het onderzoek brengt haar in de wereld van de showbizz, kunstenaars en roddelpers. Ondertussen valt de ene dode na de andere en probeert Jessie het verband tussen al deze moorden te vinden.

Dit boek was deze keer het 'samenleesboek' van mijn leesclub bij Crimezone en dat is de enige reden dat ik het uitgelezen heb. Het verhaal is verschrikkelijk slordig geschreven en bij momenten heel vergezocht en overdreven. In de eerste helft van het boek krijg je een overdosis aan informatie. Het merendeel van de gegevens die je voorgeschoteld krijgt doen er totaal niet toe en maken je verwarring alsmaar groter. Ook de personages zijn erg karikaturaal neergezet, zonder de minste diepgang. Er worden bij momenten onbegrijpelijke conversaties gevoerd. Ik wist op de duur niet eens meer wat ik nu eigenlijk aan het lezen was.

Literaire misdaadroman staat er op de cover. Dat is totaal misplaatst. Om forum-vriendin Ellen te citeren : 'Het leest als een slechte B-film, waar je je doorheen worstelt, hopend dat het boek gaandeweg beter wordt, maar uiteindelijk ben je blij dat je het uithebt. Zonde van mijn tijd.' Beter kan ik het niet omschrijven.

Gelezen door: hugo van der wildt (790 boeken)

Goed. De kleur van jaloezie is het recept voor een goede thriller. Een goed sluitend plot, interessante karakers en onderhuidse spanning.