Gelezen door: Isabelle Schoepen (6 boeken)
Citaat: ""Hij zou veranderen, ouder worden, groeven krijgen als zijn vader, maar dit was het gezicht dat hij zich zou herinneren. Hij knikte naar die jongen in zijn blauwe jack. 'Dag Raaf.' Het klonk als een afscheid, maar misschien was het dat niet. Misschien was het een begin.""
Raaf is een echte eilandjongen. Hij woont op Texel met zijn moeder en vader, gaat er naar school en heeft er zijn vrienden. Maar dan gaat het mis: Raaf wordt geleidelijk aan blind. Doordat hij steeds minder en waziger gaat zien, kan hij niet meer goed mee op school, en voetballen of tv kijken willen ook niet meer lukken. Hij heeft de indruk dat iedereen hem zielig vindt, maar hij vindt vooral zichzelf heel zielig. Raaf gaat zich erg lastig gedragen, vecht tegen alles en iedereen, maar nog het meest tegen zichzelf. De enige plek waar hij tot rust komt, is het strand: hij spijbelt en zwerft uren langs de vloedlijn. Alle mooie beelden van zijn eiland slaat hij ("klik") in z'n geheugen op, voor later. Gelukkig ontmoet hij op een dag een paar jongens – lotgenoten – met wie hij zijn verdriet en angst echt kan delen: "En toen begreep hij eindelijk waarom hij het gezegd had. 'Ik word ook blind.' Niet om indruk te maken, niet om stoer te doen, maar om erbij te horen. Om weer ergens bij te horen."
Een ontroerend verhaal, neergeschreven met veel inlevingsvermogen en oog voor detail!
|
Reacties (0)Delen
|