Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Ik had bij Augusto het idee dat de materie zo luchtig was dat die op een ziel leek, ik hield van zijn kinderlijke onbekommerdheid, van zijn vreugde tot elke prijs, tegen alle zwaarte in, ook al leek die me op sommige avonden op niets te berusten, als strovuur dat opvlamt tussen de stenen."

De korte roman Wolk (Vapore) uit 2013 is recent door uitgeverij Serena Libri en de vertaling van Patty Krone & Yond Boeke voor Nederlandse lezers beschikbaar gekomen. Maria Salviati is 72 en tracht vast te houden aan haar herinneringen. 'Herhalen, ik moet mijn leven herhalen met de woorden die me resten (...) want ik voel dat ik elke dag een strofe, een vers kwijtraak.'

Een jonge makelaar die haar huis, op een uur afstand van Rome, wil verkopen, moedigt haar aan haar verhalen, liefdesverhalen, misdaadverhalen te delen, gezeten op een bankje in de zon, af en toe onderbroken door mogelijke kopers die de lange stoffige weg naar de villa komen opgereden. En zo komt langzaamaan Maria's opmerkelijke geschiedenis nog een laatste keer tot leven. Haar huwelijk met een goochelaar, Wolk, die telkens weer vlucht voor de verantwoordelijkheid, maar die zij daarvoor niet wil veroordelen. Toch had ze haar leven als vrouw graag anders gezien met de geur van broccoli, nuttig werk, een kind dat speelt op het gras en rustig zijn huiswerk maakt, een tafel met een geblokt tafelkleed, een echtgenoot die de cv-ketel repareert, die de rekeningen betaalt, die zegt:' je hoeft je nooit zorgen te maken schat, dat doe ik wel, laat het maar aan mij over', en die haar ’s nachts als het buiten onweert stevig vasthoudt. Het huwelijk schenkt hen een zoon Pietro. Aanvankelijk zijn vader en zoon twee handen op één buik. En het gezin kent enkele heel gelukkige jaren. Maar dan wordt Pietro opeens communist en strijdt tegen fascisten iets wat falikant afloopt. Maria tracht ook dan al haar leven samen te houden.

Wolk is een mooi en nostalgisch boek, met een onverwacht en onthutsend einde, over het leven van een gewone vrouw, wellicht voor het laatst verteld. Hoe hard ook de realiteit is, het verhaal ontspint zich als een mooi tragisch sprookje.