Een hele turf deze nieuwe Wallander waar niet Kurt maar zijn dochter Linda de hoofdpersoon is. Na 10 jaar omzwervingen is dochter Linda geslaagd in haar politie-examen en treedt ze in dienst bij de politie in Ystad waar ze opgroeide.
Het boek speelt in de periode net voor ze begint te werken bij de politie. Haar beste vriendin Anna verdwijnt en er gebeuren in en rond Ysad een reeks rituele slachtingen op dieren, later gevolgd door twee moorden.
Linda bekijkt haar vader plots helemaal anders nu voor haar duidelijk wordt wat politiewerk allemaal impliceert. Ze heeft alle moeite van de wereld om haar vader en zijn collega's te overtuigen dat de verdwijning van Anna verband houdt met de macabere gebeurtenissen. Door haar doorzettingsvermogen lukt het haar echter en wordt ze betrokken bij het politieonderzoek. Ze geeft er zich dan ook rekenschap van dat ze eigenlijk dezelfde mentaliteit bezit van haar vader, die nooit opgeeft.
Alle gebeurtenissen vallen tenslotte in een herkenbaar perspectief, maar voor het zo ver is beleeft de lezer menig spannende passage die zelfs tot in Kopenhagen voeren. Linda Wallander begint ook meer en meer te begrijpen van de moeilijke relatie tussen haar ouders en de liefde-haat relatie tussen haar vader en grootvader. Als je de vorige Wallander-boeken hebt gelezen helpt het wel om dit beter te plaatsen maar voor de ontwikkeling van de plot maakt het weinig verschil.
Het ziet er naar uit dat Mankell met de verschijning van Linda Wallander een tweede adem heeft gevonden. Mankell's stijl blijft in elk geval opmerkelijk vlot en leesbaar zonder dat dit ten koste van de inhoud gaat. Als je graag dedective en misdaadverhalen leest mag dit boek niet op je lijstje ontbreken.
4 reacties:Lydia op 7 augustus 2007:Ook ik heb dit boek heel graag gelezen. Het is inderdaad niet alleen spannend maar ook onderhoudend. Je krijgt, onder andere, een goede kijk op godsdienstfanatici en hoe ze zo ver kunnen komen. Wat opvalt, is dat de schrijver begrip opbrengt voor die fanatici. Hij begrijpt waarom ze tot het uiterste gaan voor hun geloof.
Claude Bonvin op 21 januari 2007:Het was de eerste keer dat ik een boek las van Henning Mankell.
Voor de vorst is goed geshreven, mooie dialogen maar als detectiveverhaal iets minder.
Ann Horckmans op 5 januari 2007:Weer een geweldig boek van Mankell, een boek dat je niet meer loslaat, dat zich in je gedachten nestelt en je meesleurt langs de Zweedse wegen met zijn gewone en minder gewone mensen die hun kleine karaktertrekjes niet kunnen wegsteken. Fantastisch goed boek!
Sabine Van Hootegem op 24 november 2006:Elke misdaadroman van Henning Mankell die ik gelezen heb wist mij te boeien. Voor mij is dit ontspanning. Het is waar, de moorden zijn soms gruwelijk, maar ze zijn op zo'n manier beschreven dat je wil weten waarom ze gebeurd zijn en niet alleen door wie. In het boek
Voor de vorst komt de complexe relatie tussen vader en dochter Wallander aan bod. Het verhaal speelt zich af in Zweden en ik mis wel een kaart van Zweden. Het is geen eenvoudig detectiveverhaal, want geschiedenis en religie zijn belangrijke thema's in dit boek.