Gelezen door: Muriel R. (9 boeken)
Holocaustliteratuur lezen: het is een confronterende ervaring. Niet in het minst met jezelf, want daar zit je dan: in een luie stoel in de zon, met een dampende espresso binnen handbereik, en je leest over de hel. Holocaustliteratuur lezen is echter noodzakelijk. De “endlösung” dateert al van de vorige eeuw, en het tijdstip waarop er geen enkele overlevende meer zal zijn die het kan navertellen, is zeer dichtbij.
Het verhaal achter het ghetto van Warschau werd onlangs nog magistraal verfilmd door Roman Polanski in de film De Pianist. De feiten in een notedop: vanaf 15 november 1940 werden alle joden in en rondom Warschau ‘opgehokt’ in een ommuurd en streng bewaakt ghetto. Daar werden ze systematisch uitgehongerd, gemarteld, geterroriseerd en vermoord tot de Duitsers vanaf 1942 alle overblijvende ghettobewonders ‘op transport’ zetten naar de concentratiekampen. Van de 489.000 joden in het ghetto hebben er dit slechts een 42.000tal overleefd.
Dit boek dat jammer genoeg nog niet in het Nederlands werd vertaald, bevat geschreven getuigenissen van een 40-tal ghetto slachtoffers. Al deze getuigenissen bevinden zich in het Joods Historisch Instituut in Warschau, waar ze na WO2 terecht kwamen. Sommige geschriften werden vanonder het puin opgegraven, anderen werden het ghetto uitgesmokkeld, de minderheid kon na de oorlog door de slachtoffers zelf aan het Instituut worden bezorgd. Van de meeste ‘getuigen’ is bekend dat ze het ghetto of de concentratiekampen niet hebben overleefd; van anderen is niets meer vernomen; nog andere geschriften zijn anoniem en over de auteurs is dus niets bekend. De ondertitel “words to outlive us” (woorden die ons overleven) moet dan ook zeer letterlijk genomen worden. Een boek om nooit te vergeten.
|
Reacties (0)Delen
|