Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Citaat: "En als het zin had om een verband te zoeken tussen de manier waarop iemand doodgaat en de manier waarop hij tijdens zijn leven tekortgeschoten is, wat voor einde kon ik dan verwachten?"

De verteller en zijn vrouw Nora vertellen over Signora A. Toen Nora zwanger was moest ze vroegtijdig rusten. Signora A. kwam hen helpen in de dagdagelijkse sleur. Algauw groeide ze uit tot een onmisbare hulp en een deel van de familie. Want toen Emanuele geboren werd, ontpopte ze zich tot een uitstekende nanny. Groot was de ontreddering toen Signora A. liet weten dat ze niet meer zou komen. Ze had er de energie niet meer voor. Enkele weken/maanden later na een ziekenhuisdiagnose bleek dat ze geen smoes had bedacht om een verborgen agenda te camoufleren. Er was een vlek op haar longen geconstateerd en met de moed der wanhoop werd de chemotherapie opgestart. De rollen tussen Signora A en het gezin werden hierdoor drastisch veranderd. De ouders verleenden zoveel mogelijk steun en de kleine Emanuele worstelde op zijn manier met de veranderde situatie waarin hij niet langer het middelpunt van de belangstelling was.

Op een tedere en aangrijpende manier lezen we wat de ziekte met elk van de protagonisten doet. Sober maar trefzeker zuigt Giordano ons het boek binnen tot niemand onberoerd achterblijft. Of om het met de flaptekst te zeggen: een oneindig begenadigd werk, van een droeve, intieme gevoeligheid.

Gelezen door: Nicole Janssens (28 boeken)

Citaat: "Een huwelijk zonder vaste rollen was haar vreemd, en het kan zijn dat dat bijdroeg aan de veiligheid die haar aanwezigheid ons bood, want via haar ervoeren wij een ietwat laf heimwee naar een simpel, ouderwets gezinsmodel, een model waarbinnen ieder niet alles tegelijk hoefde te zijn -...- een ander model dan het hedendaagse, dat ons opzadelt met een verantwoordelijkheid die zo veelomvattend en ongedifferentieerd is dat we hoe dan ook tekortschieten."

Voor het gezin waar ze werkt, is Signora A. veel meer dan een huishoudster. Zij is de hoeksteen waar het gezin op steunt. Als zij kanker krijgt en niet meer kan komen, lijkt de grond onder hun voeten te verschuiven. Als ze haar voor het laatst bezoeken, ondervinden ze dat haar kracht om de boel bijeen te houden hen blijft helpen om hun moeilijkheden te overwinnen.

Zoals steeds slaagt Paolo Giordano er ook in dit derde boek in om de leefwereld van zijn al dan niet fictieve personages heel treffend te beschrijven. Wat mij ook trof, temeer omdat het over een Italiaanse familie gaat, was het contrast tussen de liefde voor Signora A. en de aversie tegenover de eigen familie.

Gelezen door: Paul Degrande (48 boeken)

Uiterst verfijnd intimistisch meesterwerkje afdeling weemoed!

Gelezen door: Kristel (3 boeken)

Een van de mooiste boeken van het moment. Giordano verweeft het liefdesverhaal van een jong koppel met het ziektebed van een oudere vrouw. Giordano weet me steeds weer te raken met zijn mooie personages en trage verhalen. Niets wordt overhaast maar iedere gebeurtenis krijgt zijn plaats en tijd.

Als je 'De eenzaamheid van priemgetallen' hebt gewaardeerd, moet je deze zeker ook lezen. Jammer dat het zo'n dun boekje is.