Katrien Vandeputte op 28 oktober 2006:Paul Auster heeft een zeer prikkelende schrijfstijl en houdt je als lezer in de ban van het fantasierijke verhaal. Het hoofdpersonage, de jonge Fogg geeft zijn leven op een bijzondere manier kleur door alles aan het toeval over te laten. De gebeurtenissen, die hij gewoon laat gebeuren, zijn niet alledaags. Zwervend in Central Park in New York, gezelschapsjongen van een exentrieke, rijke hoogbejaarde,... Het is heel intrigerend en scherpzinnig verteld. Paul Auster snijdt op een intelligente manier ongewone thema's aan. Niet expliciet existentieel, maar toch met de kunst diepzinnige levensvragen te laten opborrelen over verleden, toeval, geheugen,...
Alles overkomt Fogg in het verhaal. De dingen gebeuren gewoon. Het een loopt over in het ander. Fogg grijpt niet in, laat alles gebeuren tot het niet verder kan en dan is er weer iets waardoor zijn leven weer een heel andere wending neemt. Er gebeurt veel en weinig. Het is een rijk boek, vol verhalen-in-één, associaties, symbolen en filosofische bespiegelingen.