De thuiskomst

Gelezen door: Els Debuyck (1 boeken)

Citaat: "“Als het gras,” fluisterde Elizabeth. Wat mooi. Het gras langs de rivier: verdronken, verdroogd, opgevreten, platgeranseld. Altijd komt het weer op. Als het gras zal ik zijn. Als het gras."

De thuiskomst van Anna Enquist is niet alleen een historische roman over de ontdekkingsreizen van James Cook. Hoewel het verhaal – historisch gezien – stevig onderbouwd is, laat het boek je slechts hier en daar een kijkje nemen op de schepen en hun verre reizen. Via brieven, verhalen van meevarenden,… leer je de grote ontdekkingsreiziger in James Cook kennen.

Het echte verhaal nestelt zich in de thuishaven, bij Elizabeth Batts, vrouw van James Cook. Wachten is haar deel. En steeds weer afscheid moeten nemen. Onmenselijk bijna, hoe deze vrouw vroeg weduwe wordt en ook nog haar zes kinderen overleeft. De thuiskomst is een verhaal vol onverwerkt verdriet, hoop, en zoveel meer… Knap hoe je in dit boek de gedachten te lezen krijgt van Elizabeth, die de gebeurtenissen op het thuisfront een plaats wil geven, dit niet alleen aankan en hiertoe koppig op zoek gaat naar de echtgenoot, de vader in James.

Het boek begint op het moment dat James terug thuis zal komen na een 3 jaar durende wereldreis waarbij hij het zuidelijk halfrond in kaart bracht. Elizabeth hoopt dat met deze thuiskomst voor haar eindelijk een normaal gezinsleven kan beginnen.

Dit boek deint zachtjes mee op het ritme van de seizoenen. Het is stil en traag en boordevol gevoel - heerlijk diep – geschreven, zonder ooit sentimenteel te worden. Het blijft boeien, soms hou je de adem in… Elk woord, elke zin is belangrijk.

 | Reacties (11)Delen |
11 reacties:
Hilde Plancke op 13 mei 2007:
Ja Els, dit is een prachtig boek over zeilen! De wijze zegt: Hoe de wind waait daar heb je geen invloed op. Hoe je de zeilen zet bepaal je zelf. En Elisabeth zet in haar tijd op haar manier haar zeilen.
Het boek staat vol passages om te onthouden. Er zit in mijn boek een memoblaadje bij het gras, Els en bij de vanzelfsprekendheid, Caroline en bij..... Ik ging onder in dit boek en dan duurt het een tijdje eer ik weer boven water kom en mij op een ander boek kan concentreren.
Help!
Sonja Permentier op 10 mei 2007:
Dit is gewoonweg een van de meest meeslepende boeken die ik ooit heb gelezen. De tragiek in het leven van mevrouw Cook, gecombineerd met de vertelstijl van Anna Enquist is werkelijk niet te evenaren.
larsvanboeckel op 16 april 2007:
De thuiskomst heeft meer te maken met met de wens van iedereen om ooit thuis te komen en minder met venus en mars. In de roman gaat iedereen dood en komt op die manier thuis. En niemand lijkt thuis te komen in het aardse leven. Het thuiskomen is een paradox en kan alleen begrepen worden als we bereid zijn onszelf te plaatsen in onze eigen werkelijkheid in plaats van onze emoties, onze verlangens, onze ratio.
Bouwien op 7 februari 2007:
Een fantastisch boek. Je hoort a.h.w. de gedachten van de vrouw. Ze is sterk en gaat door na veel tegenslagen en het voordurende gemis van haar man als ze hem nodig heeft. De liefde die ze voor een andere man voelt zindert boven de pagina's. De enige aanraking met hem is de toevallige aanraking van zijn arm,een prachtig moment.

Zo mooi geschreven Anna Enquist! Er zit bijzonder veel gevoel in dit prachtig verwoorde verhaal. Klasse!
Finne op 17 november 2006:
Ik vond dit echt een prachtig boek over een heel sterke vrouw. Elizabeth is getrowud met een man die nooit thuis is en moet de dood van haar kinderen alleen verwerken. En zij kan dit ook! Dat vind ik geweldig. Anna Enquist heeft dit boek prachtig en levensecht geschreven. Ik heb van elke seconde genoten. Dit meesterstuk is een echte aanrader.
op 26 oktober 2006:
Elk woord is van belang in deze uitgepuurde roman. Wars van sentimentaliteit vertelt Anna Enquist over de vrouw van James Cook, die een leven heeft van zorgen en wachten. Ze evolueert van een onderdanige vrouw zonder vragen, naar een zelfbewuste en zelfstandige vrouw. Zeer mooi!
Edith Hansen op 1 oktober 2006:
Pure klasse op elk gebied. Op alles waarop boeken ook maar kunnen beoordeeld worden. Een boek vooral voor moeders, zo juist, zo gevoelig en moedig. Naar het einde heb ik het met mondjesmaat gelezen... uit schrik, dat het uit en gedaan zou zijn!
sylvia op 24 september 2006:
Een prachtig boek om te lezen. De beschrijving van een zichzelf wegcijferende vrouw met al haar leed en dat in eenzaamheid. Anna Enquist is een voortreffelijk schrijfster, ze weet je zo door het boek te boeien!
Caroline Verbruggen op 31 mei 2006:
Dit vond ik een knappe uitspraak in het boek:
"De vanzelfsprekendheid waarmee die mensen zich alles in de wereld toeëigenen. Ze vragen nooit of ze ergens welkom zijn, maar gaan ervan uit dat iedereen de deur voor hen open zal doen. Ze voelen zich overal welkom, dan zijn ze het ook"
Met 'die' mensen bedoelt James Cook de de adel.
Hilde Debuyck op 30 mei 2006:
Hoi zus(je),
Ik ben nu jouw boek aan het lezen. Ook ik zie het verhaal als een film voor mij passeren. Het is zo'n boek zoals ik het graag heb, elke dag verlangend uitkijkend naar het momentje waarop je terug verder kan lezen. Wat mij vooral treft in het boek is het 'venus/mars-thema': hoe verschillend mannen en vrouwen met thema's als dood en leven omgaan. De manier waarop A. Enquist dit beschrijft boeit ... zodanig zelfs dat ik nu vlug verder ga lezen ...
Kathleen Van Steenkiste op 12 mei 2006:
Over de vrouw van James Cook, de wereldreiziger. Hij reist, zij blijft thuis, baart kinderen, zorgt voor kinderen, verliest vooral kinderen en dromen, idealen. Dat Anna Enquist dit boek schreef is eigenlijk geen verrassing. Ik heb het graag gelezen. Ook hier weer inkijk in iemands hoofd en hoe die met verlies omgaat. Hoeveel en hoelang kan een mens verliezen. Ik heb dit zeer graag gelezen

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Elizabeth Batts is de echtgenote van de ontdekkingsreiziger James Cook. Het boek neemt de draad op als haar man bijna thuis komt van een jarenlange reis. Ze moet zich weer aanpassen. Het leven alleen moet zich weer omvormen tot een huwelijk. De thuiskomst van haar man gaat gepaard met slecht nieuws. Toen James vertrok was ze zwanger. De bevalling verliep goed en de jongen groeide voorspoedig, maar spoedig werd hij ziek en stierf. James zal op reis vast gedacht hebben aan zijn kind, maar bij de terugkeer stond er geen wieg en was er geen babygehuil. Zo was het vorige keer ook. Hun dochter was in een onbewaakt moment verongelukt, overreden door een koets. Doordat brievencorrespondentie nog mogelijk was, zat ze met spanning op de thuiskomst van haar man te wachten. Elke dag werd het schuldgevoel alleen maar groter.

De thuiskomst is een knap geschreven historische roman. Het is het verhaal van een vrouw die probeert te overleven terwijl haar man op zee is. Daarnaast is het een verhaal van een ontdekkingsreiziger die de zee liefheeft, meer dan wat dan ook. Op zijn laatste reis komt James om. De langverwachte thuiskomst is terug gedrenkt in de dood. James is omgekomen tijdens een gevecht met inboorlingen. Via de logboeken en het getuigenis van haar vriend (en platonische geliefde?) Palliser komt ze geleidelijk aan te weten wat er zich precies afgespeeld heeft.

Nog is de kelk van het verdriet niet tot op de bodem geledigd. Haar neef Isaac breekt bij het overlijden van haar jongste zoon Benny. Elisabeth buigt maar breekt niet.Terwijl de dood van de eerste kinderen uitvoerig beschreven wordt, sterven de laatste kinderen op nauwelijks tien pagina's. Alsof Elizabeth went aan de dood. Terwijl elk verlies vermoedelijk nog zwaarder is dan het vorige.
In dit boek graaft Anna Enquist diep in de ziel van Elizabeth. Als lezer ben ik bevoorrechte getuige van het zware levenslot dat op haar schouders rustte.

 | Reacties (0)Delen |
0 reacties:

Gelezen door: Lize (31 boeken)

Als ik in een boekenwinkel rondloop en zie op de achterkant van het boek staan “1770”, om maar iets te noemen, zou ik het boek onmiddellijk weer wegleggen omdat dat écht niets voor mij is. Dit vooroordeel kan ik schrappen na het lezen van De thuiskomst. Ik heb echt genoten van het boek. Ok, ik moest er even in komen maar heb er wel echt van genoten!

Ik las met plezier hoe het er aan toe ging in die eeuw maar ik las met tranen in de ogen hoe Elisabeth haar kinderen zag overlijden en haar man zag verdwijnen. Ik had medeleven met haar, ik wou haar troosten dus ik kon me helemaal inleven in het hoofdpersonage. Deze namiddag, het boek was nog niet helemaal uit, zocht ik wat meer informatie op internet over James Cook. Dat had ik misschien beter niet gedaan. Ineens was de fantasiefiguur weg uit mijn hoofd en werd het te echt. Gelukkig deed ik de opzoekingen pas op het einde van het boek. Het moet bijzonder geweest zijn om in die tijd te leven en op ontdekkingsreis te gaan.

 | Reacties (0)Delen |
0 reacties: