10 reacties:Nele op 4 november 2010:
Een boek waar je stil van wordt! Heel erg mooi geschreven.
Marc Dilliën op 1 september 2010:'Grijze zielen' is voor mij soms een historische roman, soms een psychologisch verhaal en dan weer een thriller.
De auteur vertelt in een sobere stijl een verhaal van liefde en haat, oorlog en vrede, onverwerkt verleden en bovenal beschrijft hij de grijze zielen in een gesloten gemeenschap.
Kris Logghe op 17 oktober 2009:Wat een boek! Door een vriend aangeraden en hem daar zeer dankbaar voor. Het is een boek met zinnen die roepen om herlezen te worden. Claudel maakt met eenvoudige woorden kunst!
Linsy Goessaert op 6 oktober 2009:
Dit is een van mijn lievelingsboeken. Op een ingetogen manier worden de karakters en het verhaal prachtig uit de doeken gedaan. 'Less is more' is zeker toepasselijk op dit boek. Veel schrijvers die, soms onterecht, de hemel worden ingeprezen, kunnen hier een punt aan zuigen! Grote klasse!
Thérèse Bekaert op 11 december 2008:Ik ben op zoek naar nog meer van dat genre. Daar word je stil van. Op het laatst heb je door wat er aan de hand is.
Elisabeth Francet op 18 september 2007:Heel mooi boek, spannend, aangrijpend en ontroerend. De plot is schitterend in elkaar gezet en de auteur geeft met mondjesmaat dingen prijs, zodat je pas op het einde begrijpt wat er nu werkelijk gebeurt is. Dat maakt uiteraard dat je het meteen opnieuw wil lezen om te zien of je iets gemist hebt. Heel leuk!
Annelien op 20 februari 2007:
Ik vond de eerste pagina's inderdaad niet echt zo vlot lezend... maar je moet doorbijten en uiteindelijk is het één van mijn lievelingsboeken geworden! Chaotisch is niet het juiste woord, je moet er aan wennen...
op 30 januari 2007:Ik vond het een erg leuk boek. Het is wat anders dan anders. Het doet een beetje vreemd aan, maar is daarom niet verwarrend. Je doet het boek onrecht aan door het te klasseren onder "chaotisch". Zeker lezen!
Maxime Ronsmans op 16 januari 2007:
Ik vond het niet echt een goed boek. De eerste 80 pagina's waren saai, er kwamen enkel beschrijvingen van personen en plaatsen in voor. Daarna werd het iets interessanter. Soms was er wel eens een spannende gebeurtenis. Ik vond het boek ééntonig en had niet echt zin om het uit te lezen, maar ik heb het toch gedaan. Tot slot vond ik het niet leuk dat het boek eindigde met een open einde.
Yannic Wauters op 6 september 2006:
Het boek lijkt inderdaad wat verwarrend maar langzaamaan vallen de stukjes op aangrijpende wijze in mekaar. Een ontknoping waar je stil van wordt.
Ik heb echt genoten van dit boek en zal het zeker ooit opnieuw lezen.