Gelezen door: Eric Defoort (1 boeken)
Citaat: "Zo was het toen. Alles wat groeide had veel tijd nodig om te groeien; en alles wat onderging had lange tijd nodig om vergeten te worden. En alles wat eens was geweest had zijn sporen achtergelaten en men leefde toentertijd van herinneringen zoals men nu leeft van de vaardigheid om snel en nadrukkelijk te vergeten."
Ik kan moeilijk weerstaan aan een auteur als Roth, die zinnen schrijft zoals hierboven. De Duitstalige romancier Joseph Roth (1894- 1939) is afkomstig uit Galici. De streek was een deel van het toenmalige Oostenrijks- Hongaarse keizerrijk en ligt nu verdeeld over Oekrane en Polen. Zoals zo velen ontvluchtte hij Duitsland in 1933 en sterft in 1939, in armoedige omstandigheden, in Parijs.
Radetzkymars is de familiegeschiedenis van de familie von Trotta: grootvader, zoon en kleinzoon. Het boek start in 1859 en eindigt met de dood van keizer Franz-Jozef in 1916. Doorheen het verhaal dompelt Roth de lezer onder in een wereld die even langzaam als onherroepelijk vergaat. De auteur is een meesterlijke sfeerschepper. Bij hem werkt nostalgie verslavend.
|
Reacties (1)Delen
|
1 reacties:jaak op 1 maart 2007:
Een revelatie. Naar aanleiding van dit boek heb ik de rest van zijn boeken gelezen. Het zijn stuk voor stuk meesterwerken
Gelezen door: leen de backer (109 boeken)
Citaat: ""Zijn zoon was dood. Zijn functie was ten einde.""
Een zeer beschrijvend geheel vanuit het gezichtspunt van een man en militair. Je leest dit best niet in één stuk door, want dat lukt niet. Toch interessant vanwege de weerspiegeling van het enge, het saaie zoals het er in een militaire kazerne aan toe gaat. Drie generaties von Trotta worden beschreven, en dat tijdens het verval van de Habsburgse monarchie. Er is weinig psychologische karaktertekening of evolutie waar te nemen, geen boek voor vrouwen, mannen zullen dit graag lezen, want je weet die komen van een andere planeet. Zeer interessant om in groep te bespreken omdat de meningen zo uiteenlopend zijn.
|
Reacties (0)Delen
|
Gelezen door: Rony Borghart (107 boeken)
Citaat: "Als de avond viel rolden de vaatjes, voortgeschopt door de laarzen van de kozakken, ratelend door de hobbelige straten naar het Russische casino, en uit het zachte geklok en geklots kon de bevolking opmaken waaruit de inhoud bestond. De officieren van de tsaar toonden de officieren van Zijne Apostolische Majesteit wat Russische gastvrijheid betekende. En geen van de officieren van de tsaar en geen van de officieren van Zijne Apostolische Majesteit wist toen dat boven de glazen kelken waaruit ze dronken de dood reeds zijn knokige, onzichtbare handen kruiste."
Een luitenant van eenvoudige afkomst, grootvader boer, vader wachtmeester bij de gendarmerie, redt het leven van keizer Franz Joseph van de Oostenrijk Hongaarse Dubbelmonarchie tijdens de slag bij Solferino. Hij wordt daarbij gewond. Als dank verheft de keizer lt Franz Trotta in de adelstand, Baron Franz von Trotta von Sipolje. De familie verwerft blijvende bescherming van de keizer. De roman vertelt het levensverhaal van drie generaties von Trotta von Sipolje. De held van Solferino, zijn zoon een districtscommissaris, zijn kleinzoon een luitenant. Het is het verhaal van het leven buiten Wenen in kleine districtshoofdsteden en garnizoensstadjes, het verhaal van het alledaagse in de regionale administratie en het leger, het verhaal van de geleidelijke ondergang van een monarchie die gefundeerd was op het oude principe van cohesie door trouw aan de monarch, een rijk die de trein van de 19de eeuwse natievorming op basis van gemeenschappelijke kenmerken als cultuur en taal had gemist. Het werk eindigt met de dood van keizer Franz Joseph 1916. De auteur, die geboren is in Galicië, een uithoek van dit keizerrijk in 1894, opent vensters op minder gekende aspecten van een samenleving tijdens de Belle Epoque, een samenleving waar hij zelf deel van uitmaakte als jongeling. Door observatie brengt hij fictie in een reëel kader. Mooie zinnen en beelden worden een boeiend, langzaam verhaal waarin hier en daar heimwee naar het oude rijk doorschemert.
|
Reacties (0)Delen
|