Gelezen door: Nadine Paduart (6 boeken)
Citaat: "Destijds, op een ochtend, ontdekte ik het dus : dat het leven voor altijd zou zijn zoals die dag. Dat de dag zou verlopen zoals de dag ervoor geweest was, en de toekomstige dagen eveneens. Ik ontdekte zonder een spoor van droefheid dat er in het functioneren van de dingen een regelmaat was, een bedaard ritme dat met het leven op zich te maken had, zoals de radertjes van een klok altijd op dezelfde manier werken en inherent zijn aan het verloop van de tijd : ik begreep dat het bestaan, het onze in ieder geval, zoiets was als het lichaam van een kind wiens botten zijn uitgegroeid."
Lavinia Dickinson leeft haar leven in de schaduw van haar familie, niet in het minst in het reusachtige lommer van zus Emily. Vanuit een liefdevolle, bespiegelende invalshoek vertelt Lavinia in dit boek onder andere over opgroeien, verliefd worden en al dan niet erkend worden in de familie Dickinson (een autoritaire vader, een plichtsbewuste, stille moeder, een flamboyante broer en een briljante zus) in het Amerikaans plaatsje Amherst, Massachusetts, in de laat negentiende eeuw.
Tegen de strenge streekgebruiken uit die tijd in, (alle bezittingen van overledenen worden onverbiddelijk op de brandstapel gegooid) bewaart Lavinia Emily´s gedichten die zij na diens dood in manden, in kisten, onder vloerplanken... ontdekt. Lavinia gelooft namelijk rotsvast in het dichttalent van haar zus en zij zal de gedichten vrijwaren van de brandstapel. Méér dan dat : ze zal de werken redigeren en publiceren. Het schrijftalent dat Emily tijdens haar leven gedeeltelijk heeft kunnen ontplooien maar waarvan ze de positieve ontvangst bij een lezend publiek nooit heeft kunnen proeven, zal postuum de wereld intreden, én, terecht, veroveren.
|
Reacties (0)Delen
|