Gelezen door: Marita Schaukens (140 boeken)

Citaat: "Ze had zelf vier kinderen, maar ze hielp altijd andere mensen: bakte en deed boodschappen voor hen, paste op baby's en liep in en uit bij gezinnen die problemen hadden. Pure onzelfzuchtigheid. Pure chantage."

Het citaat komt uit het vierde verhaal Ongeval uit de bundel van Munro, oorspronkelijk verschenen in 1982, vertaald in 1988, en nu heruitgegeven, waarschijnlijk door de gewonnen Nobelprijs voor Literatuur door de Canadese. De schrijfster gaat weer aan de slag met het verleden en het leven van vele vrouwen, nu eens vanuit een ik-perspectief, dan weer vanuit een personele of zelfs auctoriale verteller, waardoor het soms wel lijkt alsof ze een deel van de feitelijke geschiedenis van haar land tijdens en na WO II verhaalt. Zoals in andere korte verhalen schuwt Munro het chronologische tijdsverloop, overbrugt ze zonder enig probleem tientallen jaren om zo de gevolgen van gebeurtenissen of beslissingen in het verleden van de personages te kunnen vertellen. Dat doet ze met veel rake opmerkingen, waarvan het citaat een voorbeeld is. Het leven van de vrouwen wordt bepaald door 'toevallige' omstandigheden of gedachten, waardoor niets absoluut is en dus erg menselijk. Andere pareltjes zijn Uit eten op Onafhankelijkheidsdag (omwille van het verrassende einde) en Mevrouw Cross en mevrouw Kidd (omwille van de rake observatie van oudjes in een tehuis).