Dode mannen moorden niet

Gelezen door: Roos Boum (1 boeken)

Citaat: "Ik wijs waar ik nog liever een kusje wil. Nog nasnotterend en met een kinderlijke onbevangenheid kust het meisje mijn lippen. Ik voel dat een haartje op mijn bovenlip in de hare prikt. Ik ben zowaar ontroerd. Dit vertrouwen is goed. Het vertrouwen dat nodig is. Het vertrouwen van de gunsteling. Ik word de prikkelende sensatie in mijn onderlichaam gewaar. Stop! Laat het stoppen. Dit mag niet gebeuren."

Dode mannen moorden niet is een adembenemende whodunit. Spannend tot op de laatste bladzijde met een zeer verrassende ontknoping. Moeilijk weg te leggen, vooral ook omdat je erg betrokken raakt bij Rico de hoofdpersoon die op zoek gaat naar de dader van zijn gruwelijk vermoorde zusje. Rico is een ruwe bolster met een blanke pit waar je meteen mee voelt. Ondertussen puzzel je met hem mee, op zoek naar de dader. Mooie raadsels om uit te vinden waarom dode mannen niet moorden.

Gelezen door: Greet (98 boeken)

De cover spreekt aan met zijn kleuren en lettertype. Wat meteen opvalt is de tekst die onder de titel staat. De tekst staat er niet zomaar dat is zeker, dus meteen benieuwd wat die tekst met het boek te maken heeft. De schrijfstijl van Roos is heel apart en altijd weer genieten. Prachtige filmische beschrijvingen soms in slowmotion, mooie woordspelingen, hele korte staccato zinnen die flitsen. Ze maakt veel gebruik van leestekens; klemtoontekens, gedachtenpuntjes en puntkomma. Het is zelfs leuk om zo een passage uit het boek hardop te lezen en daarbij rekening te houden met de leestekens.

De humor in het boek en smakelijke beschrijvingen zijn soms echt wel subtiel, om vingers bij af te likken. Dit geldt ook voor de toch wel schokkende scènes in het boek, gruwelijk in detail beschreven. Er zitten ook heel wat gevoelige scènes in het boek waarbij ik toch even een krop moest wegslikken. Kortom het hele gevoelspallet.

De personages zijn heel tastbaar beschreven. Het is duidelijk wie ze zijn, wat ze voelen en wat ze doen. Ik kon helemaal meeleven in hun wezen. Prachtig om te zien hoe deze negen mensen meer met mekaar te maken hebben dan je aanvankelijk ziet. Als lezer weet je dat natuurlijk wel maar het is de kunst om het als auteur zo mooi neer te zetten. Het plot is ontzettend sterk en er wordt niks teveel losgelaten. Ik vroeg me voortdurend af hoe ze op de wendingen in het verhaal komt. Ze probeert de lezers op het verkeerde been te zetten door de personages in het boek te laten twijfelen, erg goed gedaan. Puzzelstukjes vallen stilaan in mekaar en dan denk je slim te zijn als lezer maar dat is buiten Roos gerekend natuurlijk. Ik hou van de schrijfstijl van Roos en ze heeft het weer eens een keer bevestigd met dit boek. Ik ben fan!

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Ik kende de auteur van haar autobiografische verhaal Valse salie uit 2006. Dat was beklijvend en dan heb ik altijd wat last om over te schakelen naar een heel ander genre door dezelfde auteur. Blij dat ik het toch gedaan heb. Roos Boum is een auteur die altijd een speciale insteek heeft voor haar boeken, ook nu weer.

Dit boek beschrijft negen mensen, negen levens, negen verhalen. Allemaal hebben ze een trauma, ze verloren allemaal een geliefde, ze begingen een serieuze fout.... Er zijn veel raadsels die om opheldering vragen, en je blijft doorlezen want je wilt het weten. Het duurde even eer ik in het verhaal zat, maar dat is eerder aan mij te wijten dan aan de auteur, kon niet genoeg doorlezen. Wat ik erg knap vind is hoe ze vanuit het standpunt van heel verschillende mensen iets kan bestuderen, beschrijven, de lezer kan laten beleven. Echt wel knap. Laat je nadenken. Wat zou jij doen als een geliefde van jou vermoord werd, hoe ver zou je gaan? Hoe reageer jij als je ervan verdacht wordt de hand te hebben gehad in de verdwijning van je dochter? Het zijn dingen die we allemaal al wel eens in de krant lazen, maar voor de grote meerderheid onder ons blijft het daar gelukkig bij.

Roos neemt je een stapje verder mee en doet je de vraag stellen: 'hoe zou ik reageren als...." Erg mooi gedaan, absolute aanrader. Als nu nog een aantal ergerlijke anglicismen uit het boekje worden gehaald dan is het helemaal àf. Bijvoorveeld: 'het kind was een handvol'. Ja, ik weet wat er bedoeld wordt, maar er zijn toch genoeg Nederlandse uitdrukkingen? Het kind was een handenbindertje, een kind waar je je handen vol aan hebt, een dekselse rakker.... maar niet 'een handvol'. Maar, voor het overige is het boek een absolute aanrader!