Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "In de lades van de kast zitten sokken en onderbroekjes. Dat zijn ongevaarlijke dingen tenzij je ze allemaal tezamen in je mond stopt."

Randall Casaer werd geboren in Gent in 1967. Hij studeerde Toegepaste kunsten aan de Koninklijke Academie van Schone Kunsten te Gent. Hij studeerde in 1991 af met onderscheiding. Hij won de Franciscus Pycke prijs voor zijn eindwerk. In de volgende 15 jaar maakte hij illustraties en cartoons voor het publiciteitswezen, bedrijven, overheidsinstellingen, verenigingen en frietkoten. Daarnaast werkte hij in de cabaretwereld. In 1998 won hij het Humorologie Festival met Vrolijk België, het duo dat hij vormde met Wim Helsen. Vanaf 2000 werkte hij achter de schermen als regisseur van Wim Helsen, Wouter Deprez en anderen. Hij begeleidde hen bij prijswinnende voorstellingen.

In 2008 sleepte zijn eerste graphic novel Slaapkoppen zowat alle bestaande debuutprijzen in de wacht. Het boek werd intussen vertaald naar het Frans, Engels en Italiaans. Eind 2013 verscheen Ik zie u gaarne, een poëtisch beeldverhaal. Randall werkt ook samen met andere auteurs zoals Wouter Deprez en Paul Verrept. Heel wat mediahuizen schakelen Randall in als tekenaar. Zo verschijnen er geregeld illustraties van hem in Humo, De Standaard en De Morgen. Ook was hij twee jaar huistekenaar van De Slimste Mens Ter Wereld.

En nu is er een heel ander genre, een kinderboek voor lezers vanaf vijf jaar waarvoor hij zelf tekst en illustraties maakte. De ridder die niet slapen wilde (en zijn paardje Parcifal) is een guitig verhaal verhaal over een onvermoeide en zijn paard. Er was eens een ridder. Hij had een heel groot zwaard en een flappermantel. Hij had ook een puntige dolk, om boterhammen mee te smeren, en een krukje met drie poten. Wanneer de maan door het venster scheen en het knuffelkonijn klaarstond, was het bedtijd. Maar de ridder had geen zin om naar bed te gaan. Hij moest eerst nog een paar, enfin een hoop dingen doen: hij nam zijn degen en zijn knots en zijn piratensabel en paardje Parcifal mag buiten draven zoals paardjes nu eenmaal graag doen.

Dit is werkelijk een zalig boek, om voor te lezen of te lezen en in de tekeningen kan groot en klein een hele fantasiewereld terugvinden. Gegniffeld en gegierd heb ik vooral met zijn unieke beschrijvingen die heel HUMO-resk aan doen! zoals bijvoorbeeld: 'De oude tennisracket is een cadeau van ridder Wimbledon'. Een goede raad aan mama en papa verwittig vooral jullie kornuiten dat de kamer er niet hoeft uit te zien zoals die van de ridder nadat hij de nodige werkjes heeft opgeknapt! Laat ze het vooral bij fantasie houden!